Kayser Eminpur, 23 Nisan 1959 tarihinde İran'ın Huzistan eyaletinin Gotvend şehrinde doğdu. Fars Dili ve Edebiyatı bölümünde Doktora derecesine kadar eğitimini sürdürdü. 1979-1987 tarihleri arasında haftalık Soruş dergisinin şiir bölümü editörlüğünü yaptı. Dörtlüklerden oluşan "Güneşin Sokağında" adlı ilk şiir kitabı 1984 yılında yayınlandı. Bu eseri, "Sabah Teneffüsü" adlı kitap izledi. 1988'de el-Zehra Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak göreve başladı ve 1990 yılında Tahran Üniversites'ne geçerek bu görevini vefatına kadar sürdürdü. Dr. Eminpur, 2003 yılında Fars Dili ve Edebiyatı Akademisi'nin daimi üyesi olarak seçildi.
2000 yılında geçirdiği trafik kazası sonucunda çeşitli hastalıklara maruz kaldı. Uzun süren tedavilerden sonra 30 Ekim 2007 tarihinde hastanede hayatını kaybetti ve doğum yeri olan Gotvend şehrinde toprağa verildi.
Aşk Dilinin Grameri adlı son şiir kitabı, İran'da defalarca basıldı ve 2009 yılında “yılın kitabı” seçildi.
Eser Türkçeye çevrilirken, özgünlüğünün bozulmamasına özen gösterilmiş ve şiirlerin Farsça metinleri de verilmiştir.
Kayser Eminpur, 23 Nisan 1959 tarihinde İran'ın Huzistan eyaletinin Gotvend şehrinde doğdu. Fars Dili ve Edebiyatı bölümünde Doktora derecesine kadar eğitimini sürdürdü. 1979-1987 tarihleri arasında haftalık Soruş dergisinin şiir bölümü editörlüğünü yaptı. Dörtlüklerden oluşan "Güneşin Sokağında" adlı ilk şiir kitabı 1984 yılında yayınlandı. Bu eseri, "Sabah Teneffüsü" adlı kitap izledi. 1988'de el-Zehra Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak göreve başladı ve 1990 yılında Tahran Üniversites'ne geçerek bu görevini vefatına kadar sürdürdü. Dr. Eminpur, 2003 yılında Fars Dili ve Edebiyatı Akademisi'nin daimi üyesi olarak seçildi.
2000 yılında geçirdiği trafik kazası sonucunda çeşitli hastalıklara maruz kaldı. Uzun süren tedavilerden sonra 30 Ekim 2007 tarihinde hastanede hayatını kaybetti ve doğum yeri olan Gotvend şehrinde toprağa verildi.
Aşk Dilinin Grameri adlı son şiir kitabı, İran'da defalarca basıldı ve 2009 yılında “yılın kitabı” seçildi.
Eser Türkçeye çevrilirken, özgünlüğünün bozulmamasına özen gösterilmiş ve şiirlerin Farsça metinleri de verilmiştir.
