Erik Jan Zürcher'in derlediği bu kitap, alanında uzman akademisyenlerin, dünyanın dört bir yanındaki askerî işgücünü incelediği makalelerden oluşuyor. Avrupa, Ortadoğu ve Afrika'yı da içine alan geniş bir coğrafyada ve 1500-2000 yıllarını kapsayan geniş bir zaman aralığında askerî işgücü ilişkilerine odaklanıyor. Askerliğin çıkış noktasından, daimi orduya, vergi öder gibi zorla ifa edilen askerlik görevinden, bu görevin paralı bir “iş”e dönüşmesine, zorunlu ve gönüllü askerlik anlayışına ve özgür işgücüne kadar farklı kategorilerde ele alınan akserî işgücünün zamanla ne gibi değişikliklerden geçerek günümüzdeki haline geldiğini ortaya koyuyor. Bunu yaparken hem farklı bölgeler ve zamanlardaki hem de aynı dönem ve benzer coğrafyalardaki askerî işleyişlerle karşılaştırmalar yapıyor.
“Askerlerin yaptığı işi emek olarak görmeye karar verirsek, askerî işgücü diğer işgücü biçimlerinden temelde farklı mıdır diye sormak elbette isabetli olur. Askerlerin yaptıkları işin eşi benzeri olmadığı savunulabilir, çünkü iş gereği türdeşlerini öldürerek bir bakıma insanoğlunun en büyük tabusunu açıkça ihlal ederler. […] Ancak istisna oluşunun kaynağı ne olursa olsun, eninde sonunda bir ordu her sanayi dalı gibi sermayenin ve emeğin etmenlerini temel alarak kurulur, tam da bu nedenle askerlerin faaliyetlerini bir başka iş türü olarak değerlendirmek mümkündür.”
Erik Jan Zürcher
Erik Jan Zürcher'in derlediği bu kitap, alanında uzman akademisyenlerin, dünyanın dört bir yanındaki askerî işgücünü incelediği makalelerden oluşuyor. Avrupa, Ortadoğu ve Afrika'yı da içine alan geniş bir coğrafyada ve 1500-2000 yıllarını kapsayan geniş bir zaman aralığında askerî işgücü ilişkilerine odaklanıyor. Askerliğin çıkış noktasından, daimi orduya, vergi öder gibi zorla ifa edilen askerlik görevinden, bu görevin paralı bir “iş”e dönüşmesine, zorunlu ve gönüllü askerlik anlayışına ve özgür işgücüne kadar farklı kategorilerde ele alınan akserî işgücünün zamanla ne gibi değişikliklerden geçerek günümüzdeki haline geldiğini ortaya koyuyor. Bunu yaparken hem farklı bölgeler ve zamanlardaki hem de aynı dönem ve benzer coğrafyalardaki askerî işleyişlerle karşılaştırmalar yapıyor.
“Askerlerin yaptığı işi emek olarak görmeye karar verirsek, askerî işgücü diğer işgücü biçimlerinden temelde farklı mıdır diye sormak elbette isabetli olur. Askerlerin yaptıkları işin eşi benzeri olmadığı savunulabilir, çünkü iş gereği türdeşlerini öldürerek bir bakıma insanoğlunun en büyük tabusunu açıkça ihlal ederler. […] Ancak istisna oluşunun kaynağı ne olursa olsun, eninde sonunda bir ordu her sanayi dalı gibi sermayenin ve emeğin etmenlerini temel alarak kurulur, tam da bu nedenle askerlerin faaliyetlerini bir başka iş türü olarak değerlendirmek mümkündür.”
Erik Jan Zürcher
