Kanarmış, insanlar sevdiklerini kaybedince; kanarmış yürekleri. Aşkın karşısında mağlup olan yüreği görünce taşlar, ağaçlar, kuşlar… kanarmış...
Yaralıymış Şeyhmus; bir Ceren'in okuyla. Kara taşa koymuş yüreğini; ezmiş o taş, o yüreği.
Hasta gönüllü bu dünyada terkedilmiş bir yürekmiş Şeyhmus… Tanrıdan aşkı çalan bir melek, onu geri alacağı güne kadarkalbine saklamış Şeyhmus'un. Melek bir daha da uğramamış…
“Bir erkek, aynı kadını -büyük bir aşkla- her gün sevebilir mi?!”
“Seviyordu Şeyhmus!”
Kanarmış, insanlar sevdiklerini kaybedince; kanarmış yürekleri. Aşkın karşısında mağlup olan yüreği görünce taşlar, ağaçlar, kuşlar… kanarmış...
Yaralıymış Şeyhmus; bir Ceren'in okuyla. Kara taşa koymuş yüreğini; ezmiş o taş, o yüreği.
Hasta gönüllü bu dünyada terkedilmiş bir yürekmiş Şeyhmus… Tanrıdan aşkı çalan bir melek, onu geri alacağı güne kadarkalbine saklamış Şeyhmus'un. Melek bir daha da uğramamış…
“Bir erkek, aynı kadını -büyük bir aşkla- her gün sevebilir mi?!”
“Seviyordu Şeyhmus!”
