“Çörtüğün İsmet'i Hakkın rahmetine kavuşturup, sosyalist olduğumda kurtuluşumu sağladım.” Bu cümle bir hayatı özetliyor.
İsmet Öztürk, bir sosyalist olarak, bireysel geleceğini de tüm ezilenlerin kurtuluşuna bağlayınca, düzenle ilişkilerini koparıp atıyor.
Bunu, 1960'larda Türkiye işçi Partisi Çarşamba İlçe Başkanlığı'ndan Milli Demokratik Devrim görüşlerine ve Mahir Çayan'la birlikte THKP-C'ye, 71 yerül-gisi sonrası, çıkartılan derslerle modern sanayi proletaryası temeli parti anlayışım "Yol Ayrımı" yazısıyla formüle ederek Kurtuluş Hareketi'nin oluşturulmasında oynadığı rolle de kanıtlıyor.
Kurtuluş Hareketi de Dünya sosyalist hareketine egemen olan ikameci sosyalizm ve popülist devrimciliğin bir yansıması olarak -diğer devrimci hareketler gibi- 12 Eylül 1980 darbesiyle yenilgiye uğradı. İsmet Öztürk, bu yenilginin nedenlerini gerek örgüt içi tartışmalarda gerekse yaşamı boyunca irdeledi. Merkez çoğunluğunun tasfiyeciliği ve ikameciliğine karşı çıktı. İçeride, dışarıda, kaçaklığında... hastalığında da proletaryarun devrimci komünist partisinin ancak sınıfın bağrından örgütlenmesi gerektiği mücadelesini verdi.
İsmet Öztürk, öldükten sonra da mücadelesini sürdürmeyi seçti; bedenini tıp biliminin hizmetine kadavra olarak verdi. Bu tarıyla da örnek oldu hepimize...
Onu doğanın kucağına sakladık, ama düşünü ve düşüncesini rehber edindik.
“Çörtüğün İsmet'i Hakkın rahmetine kavuşturup, sosyalist olduğumda kurtuluşumu sağladım.” Bu cümle bir hayatı özetliyor.
İsmet Öztürk, bir sosyalist olarak, bireysel geleceğini de tüm ezilenlerin kurtuluşuna bağlayınca, düzenle ilişkilerini koparıp atıyor.
Bunu, 1960'larda Türkiye işçi Partisi Çarşamba İlçe Başkanlığı'ndan Milli Demokratik Devrim görüşlerine ve Mahir Çayan'la birlikte THKP-C'ye, 71 yerül-gisi sonrası, çıkartılan derslerle modern sanayi proletaryası temeli parti anlayışım "Yol Ayrımı" yazısıyla formüle ederek Kurtuluş Hareketi'nin oluşturulmasında oynadığı rolle de kanıtlıyor.
Kurtuluş Hareketi de Dünya sosyalist hareketine egemen olan ikameci sosyalizm ve popülist devrimciliğin bir yansıması olarak -diğer devrimci hareketler gibi- 12 Eylül 1980 darbesiyle yenilgiye uğradı. İsmet Öztürk, bu yenilginin nedenlerini gerek örgüt içi tartışmalarda gerekse yaşamı boyunca irdeledi. Merkez çoğunluğunun tasfiyeciliği ve ikameciliğine karşı çıktı. İçeride, dışarıda, kaçaklığında... hastalığında da proletaryarun devrimci komünist partisinin ancak sınıfın bağrından örgütlenmesi gerektiği mücadelesini verdi.
İsmet Öztürk, öldükten sonra da mücadelesini sürdürmeyi seçti; bedenini tıp biliminin hizmetine kadavra olarak verdi. Bu tarıyla da örnek oldu hepimize...
Onu doğanın kucağına sakladık, ama düşünü ve düşüncesini rehber edindik.
