Emevîler dönemi önemli dinî, siyasî ve sosyal gelişmelerin yanısıra, Abdullah b. Abbâs, Abdullah b. Ömer, Kad-ı Şureyh, Şa‘bî, Saîd b. el-Müseyyeb, Zührî ve Ebû Hanîfe gibi çok sayıda âlimin yaşadığı, dinî ilimlerin temellerinin atıldığı, etkileri günümüze kadar süren dinî ve siyasî mezheplerin kurulduğu önemli bir zaman dilimidir. Aynı zamanda Emevîler, din-devlet ilişkilerinin niteliğinin bir sonucu olarak yönetici-âlim ilişkilerinin farklı bir mahiyet arzettiği dönemdir.
Elinizdeki çalışmada anahatlarıyla Emevî siyasal iktidarının kuruluş şekli, dayandığı temel dinî-siyasî felsefe, mezkûr yönetimin icraatları karşısında dönemin ulemâsının duruş şekli, bu duruşun sebep ve sonuçları üzerinde durulmaktadır.
Emevîler dönemi önemli dinî, siyasî ve sosyal gelişmelerin yanısıra, Abdullah b. Abbâs, Abdullah b. Ömer, Kad-ı Şureyh, Şa‘bî, Saîd b. el-Müseyyeb, Zührî ve Ebû Hanîfe gibi çok sayıda âlimin yaşadığı, dinî ilimlerin temellerinin atıldığı, etkileri günümüze kadar süren dinî ve siyasî mezheplerin kurulduğu önemli bir zaman dilimidir. Aynı zamanda Emevîler, din-devlet ilişkilerinin niteliğinin bir sonucu olarak yönetici-âlim ilişkilerinin farklı bir mahiyet arzettiği dönemdir.
Elinizdeki çalışmada anahatlarıyla Emevî siyasal iktidarının kuruluş şekli, dayandığı temel dinî-siyasî felsefe, mezkûr yönetimin icraatları karşısında dönemin ulemâsının duruş şekli, bu duruşun sebep ve sonuçları üzerinde durulmaktadır.
