“Amerikan emperyalizmine karşı yedi iklim, dört cephede mücadele ettiğimiz, Bolivya'da, Venezüella'da, Angola'da, Vietnam'da kahramanca ölmesini bildiğimiz bugünlerde
Ho Shi Minh arkadaşı kaybettik.
Onun Amerikan emperyalizmine karşı verdiği kavgada, kararlı, azimli tutumu zor günlerimizde bizlere yol gösterecek ve Vietnam halkının milli demokratik devrim mücadelesinde inançlı adımları oportünizme karşı mücadelemizde bizlere örnek olacaktır.
Merhaba Ernesto gibi ölenlere
Merhaba Camillo gibi ölenlere
Merhaba Ho Shi Minh'lere
Yuh olsun emperyalizme”
...
Che öldüğü yerde yeniden doğuyordu.
Ama kimilerinin iddia ettiği gibi öldüğü, öldürüldüğü için yeniden doğmuyordu.
Sadece ve sadece düzgün yaşadığı için yeniden doğuyordu.
O hem çok iyi bir ideologdu ama aynı zamanda çok iyi bir eylemciydi.
O çok iyi bir sosyalistti ama aynı zamanda çok iyi bir ulusal kurtuluşçuydu.
O çok iyi bir komutandı ama aynı zamanda çok iyi bir neferdi.
O en üstün niteliklere erişmiş ama en basit görevleri bile üstlenen örnek insandı.
Onun yarattığı örneğin büyüklüğüdür bugün onu yaşatan, ölümü değil.
...
Ölmeyi istemiyordu.
Ama öleceğini biliyordu ve kaçmıyordu.
“Savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımızı almak için başka eller uzanacaksa ve başkaları mitralyöz sesleri, savaş ve zafer naralarıyla cenazelerimize ağıt yakacaksa, ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin, hoş geldi, safa geldi!..” diyordu.
Görevinin sonunda iki seçenek vardı ya başaracaktı ya da ölecekti.
Evet Che düşündüğü gibi hareket eden bir insandı...
Ve devrimin yanında insanın yalnız başına hiçbir değeri yoktu.
-Deniz Gezmiş-
“Amerikan emperyalizmine karşı yedi iklim, dört cephede mücadele ettiğimiz, Bolivya'da, Venezüella'da, Angola'da, Vietnam'da kahramanca ölmesini bildiğimiz bugünlerde
Ho Shi Minh arkadaşı kaybettik.
Onun Amerikan emperyalizmine karşı verdiği kavgada, kararlı, azimli tutumu zor günlerimizde bizlere yol gösterecek ve Vietnam halkının milli demokratik devrim mücadelesinde inançlı adımları oportünizme karşı mücadelemizde bizlere örnek olacaktır.
Merhaba Ernesto gibi ölenlere
Merhaba Camillo gibi ölenlere
Merhaba Ho Shi Minh'lere
Yuh olsun emperyalizme”
...
Che öldüğü yerde yeniden doğuyordu.
Ama kimilerinin iddia ettiği gibi öldüğü, öldürüldüğü için yeniden doğmuyordu.
Sadece ve sadece düzgün yaşadığı için yeniden doğuyordu.
O hem çok iyi bir ideologdu ama aynı zamanda çok iyi bir eylemciydi.
O çok iyi bir sosyalistti ama aynı zamanda çok iyi bir ulusal kurtuluşçuydu.
O çok iyi bir komutandı ama aynı zamanda çok iyi bir neferdi.
O en üstün niteliklere erişmiş ama en basit görevleri bile üstlenen örnek insandı.
Onun yarattığı örneğin büyüklüğüdür bugün onu yaşatan, ölümü değil.
...
Ölmeyi istemiyordu.
Ama öleceğini biliyordu ve kaçmıyordu.
“Savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımızı almak için başka eller uzanacaksa ve başkaları mitralyöz sesleri, savaş ve zafer naralarıyla cenazelerimize ağıt yakacaksa, ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin, hoş geldi, safa geldi!..” diyordu.
Görevinin sonunda iki seçenek vardı ya başaracaktı ya da ölecekti.
Evet Che düşündüğü gibi hareket eden bir insandı...
Ve devrimin yanında insanın yalnız başına hiçbir değeri yoktu.
-Deniz Gezmiş-
