"Bir tramvay tasavvur edin. İçerisi tıklım tıklım dolu. Süratle giderken vatman âni bir surette tramvayı durdurdu. Ayakta olanlar birbirlerinin üzerine yıkılarak düştüler. ben oturmuş olduğum için bu vakanın seyircisiyim ve gayri ihtiyari gülümsüyorum. yere düşüp kalkanlardan biri yüzüme bakıp pek haklı olarak: ‘Ne gülüyorsun efendi?' Az kaldı kolum kırılacaktı!' diyor. O zaman işe şuurum müdahale ederek cevap veriyorum: ‘Ayakta duranları devrilen iskambil kâgıtlarına benzettim de gayri ihtiyari güldüm.' İşte şiir de böyledir. Hislerimiz gayri şuurî olarak doğar, aklın müdahalesi ve mantık onu sonradan izah eder. Lirizm ise hissin ifadesidir. Mantığın müdahalesi hislerimizin, yani lirizmin sükutu demektir. Tramvaydaki hadiseye nasıl gülmüşsem şiiri de öyle beğeniyorum."(1940) -Arif Dino- 1940'larda geniş bilgisi, derin kültürüyle İstanbul'un ilerici sanat çevrelerinde adeta bir "yol gösterici" rolü oynamış olan Arif Dino, söylediği şiirleri saklamaması, çizdiği desenleri, resimleri koruma çabası göstermemesi yüzünden, zamanla unutulmuş, adı anılmaz olmuş, çok ilginç bir sanatçıdır. Bu kitapta Rasih Nuri İleri, Abidin Dino, Zahir Güvemli, Fikret Adil gibi yakınlarının, dostlarının yazılarıyla tanıtılan Arif Dino'nun Fransızca ve Türkçe şiirlerini okuyacak, desenlerinden seçme örnekler bulacaksınız.
"Bir tramvay tasavvur edin. İçerisi tıklım tıklım dolu. Süratle giderken vatman âni bir surette tramvayı durdurdu. Ayakta olanlar birbirlerinin üzerine yıkılarak düştüler. ben oturmuş olduğum için bu vakanın seyircisiyim ve gayri ihtiyari gülümsüyorum. yere düşüp kalkanlardan biri yüzüme bakıp pek haklı olarak: ‘Ne gülüyorsun efendi?' Az kaldı kolum kırılacaktı!' diyor. O zaman işe şuurum müdahale ederek cevap veriyorum: ‘Ayakta duranları devrilen iskambil kâgıtlarına benzettim de gayri ihtiyari güldüm.' İşte şiir de böyledir. Hislerimiz gayri şuurî olarak doğar, aklın müdahalesi ve mantık onu sonradan izah eder. Lirizm ise hissin ifadesidir. Mantığın müdahalesi hislerimizin, yani lirizmin sükutu demektir. Tramvaydaki hadiseye nasıl gülmüşsem şiiri de öyle beğeniyorum."(1940) -Arif Dino- 1940'larda geniş bilgisi, derin kültürüyle İstanbul'un ilerici sanat çevrelerinde adeta bir "yol gösterici" rolü oynamış olan Arif Dino, söylediği şiirleri saklamaması, çizdiği desenleri, resimleri koruma çabası göstermemesi yüzünden, zamanla unutulmuş, adı anılmaz olmuş, çok ilginç bir sanatçıdır. Bu kitapta Rasih Nuri İleri, Abidin Dino, Zahir Güvemli, Fikret Adil gibi yakınlarının, dostlarının yazılarıyla tanıtılan Arif Dino'nun Fransızca ve Türkçe şiirlerini okuyacak, desenlerinden seçme örnekler bulacaksınız.
