İkinci El
Fransız, düşünür. Yenilikçi düşünceleriyle kilisenin tepkisini çekmiştir.
R.P.Lucien Laberthonniere 5 Ekim 186Q’ta Cha-zelet’de (Indre) doğdu, 6 Ekim 1932’de Paris’te öldü. Ruhban eğitimi gördükten sonra 1886’da orator (vaiz) oldu. 19C0’de College de Juiliv’de rektör ve değişik okullarda öğretmen olarak çalıştı. 1905’te Annales de philosopbie chretienne (Hıristiyan Felsefe Yıllığı) adıyla çıkardığı dergiyi 1913’e değin sürdürdü.
M. Blondel’in eylem felsefesi ile Maine de Biran ve E.Boutroux’nun görüşlerinden etkilenen Laberthonniere Anlıkçılık (Inteilectualism) ve spekülasyona davalı felsefeve karşı çıkar. Laberthonniere’e göre, yaşama uyduğu ölçüde geçerli olan felsefe yaşam sorunlarına ışık tutmayı kendine erek edinmelidir. Onu yalnızca kuramsal ve soyut bir alanda sınırlamak, işlevsiz kılmaktır.
Eski Yunan felsefesi ile Hıristiyan düşüncesini karşılaştıran Laberthonniere birincisini soyut konularla uğraşan, Tanrı’yı değişmez, durağan bir varlık diye anlayan, insana içe kapalı bir yaşam öneren dizge olarak tanımlar. Hıristiyanlık ise, gerçekçiliktir; Tanrı’sı etken, yaşamın içinde bir varlıktır. Ancak Laberthonniere’in düşüncesinde din bu denli yararcı açıdan ele alınmakla birlikte salt kılgısal bir düzeye indirgenmez. Doğa ve doğaüstü arasındaki uçurumu kaldırmaya çalışırken, doğanın, varlığını Tanrı kayrasına borçlu olduğunu da savunur. Laberthonniere’in imana değgin görüşleri, Roma Katolik Kilisesi’nin Aristotelesçi yaklaşımlarına ve Thomasçılık’a ters düşmüştür.
• YAPITLAR (başlıca): Le realisme chretien et l’idealisme grec, 1904, (“Hıristiyan Gerçekçiliği ve Yunan İdealizmi”); Dogme et theologie, 1908, (“Dogma ve Tanrıbi-lim”); Etudes sur Descartes, (ö.s.), 1935, (“Descartes Üzerine Çalışmalar”).
İkinci El
Fransız, düşünür. Yenilikçi düşünceleriyle kilisenin tepkisini çekmiştir.
R.P.Lucien Laberthonniere 5 Ekim 186Q’ta Cha-zelet’de (Indre) doğdu, 6 Ekim 1932’de Paris’te öldü. Ruhban eğitimi gördükten sonra 1886’da orator (vaiz) oldu. 19C0’de College de Juiliv’de rektör ve değişik okullarda öğretmen olarak çalıştı. 1905’te Annales de philosopbie chretienne (Hıristiyan Felsefe Yıllığı) adıyla çıkardığı dergiyi 1913’e değin sürdürdü.
M. Blondel’in eylem felsefesi ile Maine de Biran ve E.Boutroux’nun görüşlerinden etkilenen Laberthonniere Anlıkçılık (Inteilectualism) ve spekülasyona davalı felsefeve karşı çıkar. Laberthonniere’e göre, yaşama uyduğu ölçüde geçerli olan felsefe yaşam sorunlarına ışık tutmayı kendine erek edinmelidir. Onu yalnızca kuramsal ve soyut bir alanda sınırlamak, işlevsiz kılmaktır.
Eski Yunan felsefesi ile Hıristiyan düşüncesini karşılaştıran Laberthonniere birincisini soyut konularla uğraşan, Tanrı’yı değişmez, durağan bir varlık diye anlayan, insana içe kapalı bir yaşam öneren dizge olarak tanımlar. Hıristiyanlık ise, gerçekçiliktir; Tanrı’sı etken, yaşamın içinde bir varlıktır. Ancak Laberthonniere’in düşüncesinde din bu denli yararcı açıdan ele alınmakla birlikte salt kılgısal bir düzeye indirgenmez. Doğa ve doğaüstü arasındaki uçurumu kaldırmaya çalışırken, doğanın, varlığını Tanrı kayrasına borçlu olduğunu da savunur. Laberthonniere’in imana değgin görüşleri, Roma Katolik Kilisesi’nin Aristotelesçi yaklaşımlarına ve Thomasçılık’a ters düşmüştür.
• YAPITLAR (başlıca): Le realisme chretien et l’idealisme grec, 1904, (“Hıristiyan Gerçekçiliği ve Yunan İdealizmi”); Dogme et theologie, 1908, (“Dogma ve Tanrıbi-lim”); Etudes sur Descartes, (ö.s.), 1935, (“Descartes Üzerine Çalışmalar”).
