Edebiyatımızda Müstear İsimler

Geniş anlamı ile ‘yazar' olarak değerlendireceğimiz şairlerin, aşıkların ve kalem erbabı diğer kişilerin eserlerinde, kendi isimlerini farklı gerekçelerle de olsa saklayıp yerine değişik adlar aldığı sembolik kelimelere mahlas, müstear isim denir, Şemsettin Sami sözüğünde bu kelime için "muvakkaten kullanılmak üzere olan" karşılığını verir. Müstear isimler her zaman dikkat çekmekle beraber bazen polemik boyutuna gelmiş bazen hoş bir anı olarak kalmış bazen de unutulanlar arasına karışmıştır. Arap edebiyatında kullanılmış bu sembolik isimler, daha sonra İran edebiyatına geçmiş ve oradan da Türk edebiyatında kullanılmaya başlanmıştır. Ancak eski Türk edebiyatında benzeri sembolik kelimelerin kullanıldığı da bilinmektedir. Müstear isimler zamanla öyle yaygınlaşmıştır ki kimi zaman yazarların şairlerin gerçek adı unutulmuş takma adları ön plana çıkmıştır. Bu durum her dönemde görülmüştür. Edebi metin kadar yazar da değerli olduğundan, araştırmalarda kimliğin tespitine her zaman önem verilmesi gereği bilinmektedir. Araştırmacıların ve ilgililerin bazı soru ve meraklarını karşılamak üzere duyuyan bir ihtiyaçtan doğan bu eser, içerdiği 5200'ü aşkın madde ile alanındaki en kapsamlı başvuru kaynağı niteliğindedir.