Türkiye'de bugüne kadar yazılan eğitim felsefesi kitaplarında, genellikle sadece filozofların görüşlerine yer verilmiş fakat Türkiye'nin eğitim problemleri ve çözümleri üzerinde durulmamıştır. Bu sebeple kitabın giriş kısmında felsefi bir yaklaşımla Türk Eğitim Sisteminin başlıca sorunları tartışılarak çözüm yolları gösterilmeye çalışılmıştır.
Birinci bölümde eğitim, felsefe ve eğitim felsefesi kavramları açıklanmış; diğer bölümlerde ise idealizm, realizm, naturalizm, pragmatizm, varoluşçuluk, analitik felsefe, liberalizm, Marksizm akımları ve eğitim görüşleri ile ilericilik, daimicilik, temel esasçılık ve yeniden yapılanma gibi eğitim felsefeleri ele alınıp işlenmiştir. Yine Türkiye'de genellikle eğitim felsefesi kitaplarında hep Batıdaki filozoflar ele alınmış fakat Türk Eğitim Sisteminin gelişmesine etki eden Türk eğitim düşünürlerinden ya hiç söz edilmemiş ya da sadece bunların adları anılmakla yetinilmiştir.
Bu sebeple kitapta Yusuf Has Hacip, Farabi, İbn Sina Şeyh Bedrettin gibi filozoflar ile Mevlana, Hacı Bektaş Veli ve Yunus Emre gibi mutasavvıfların düşüncelerine yer verilmiştir. Kitabın, bugüne kadar yazılan eğitim felsefesi kitaplarından ayrılan bir diğer orijinalliği ise filozoflara ait sözler ile her konuya ait okuma parçalarıdır. Okurların başlangıçta bu sözler ile okuma parçalarını okumaları, hem anlamalarını kolaylaştırabilir hem de onları eğitebilir.
Ayrıca okurların bundan büyük bir zevk alacakları da kuşkusuzdur. Yine kitabın sonunda Cumhuriyet döneminden başlayarak günümüze kadar eğitimde meydana gelen yenilik ve değişiklikler de özet olarak yer almıştır. Kitabın en sonunda ise filozoflar geçidi bulunmaktadır. Burada filozofların görüşleri birkaç cümle halinde özetlenmiştir. Bunlar filozofların temel düşünceleri olup kitabı eline alan öğrenci ve okuyucular önce burayı okurlarsa konuları daha iyi anlayabilirler.
Türkiye'de bugüne kadar yazılan eğitim felsefesi kitaplarında, genellikle sadece filozofların görüşlerine yer verilmiş fakat Türkiye'nin eğitim problemleri ve çözümleri üzerinde durulmamıştır. Bu sebeple kitabın giriş kısmında felsefi bir yaklaşımla Türk Eğitim Sisteminin başlıca sorunları tartışılarak çözüm yolları gösterilmeye çalışılmıştır.
Birinci bölümde eğitim, felsefe ve eğitim felsefesi kavramları açıklanmış; diğer bölümlerde ise idealizm, realizm, naturalizm, pragmatizm, varoluşçuluk, analitik felsefe, liberalizm, Marksizm akımları ve eğitim görüşleri ile ilericilik, daimicilik, temel esasçılık ve yeniden yapılanma gibi eğitim felsefeleri ele alınıp işlenmiştir. Yine Türkiye'de genellikle eğitim felsefesi kitaplarında hep Batıdaki filozoflar ele alınmış fakat Türk Eğitim Sisteminin gelişmesine etki eden Türk eğitim düşünürlerinden ya hiç söz edilmemiş ya da sadece bunların adları anılmakla yetinilmiştir.
Bu sebeple kitapta Yusuf Has Hacip, Farabi, İbn Sina Şeyh Bedrettin gibi filozoflar ile Mevlana, Hacı Bektaş Veli ve Yunus Emre gibi mutasavvıfların düşüncelerine yer verilmiştir. Kitabın, bugüne kadar yazılan eğitim felsefesi kitaplarından ayrılan bir diğer orijinalliği ise filozoflara ait sözler ile her konuya ait okuma parçalarıdır. Okurların başlangıçta bu sözler ile okuma parçalarını okumaları, hem anlamalarını kolaylaştırabilir hem de onları eğitebilir.
Ayrıca okurların bundan büyük bir zevk alacakları da kuşkusuzdur. Yine kitabın sonunda Cumhuriyet döneminden başlayarak günümüze kadar eğitimde meydana gelen yenilik ve değişiklikler de özet olarak yer almıştır. Kitabın en sonunda ise filozoflar geçidi bulunmaktadır. Burada filozofların görüşleri birkaç cümle halinde özetlenmiştir. Bunlar filozofların temel düşünceleri olup kitabı eline alan öğrenci ve okuyucular önce burayı okurlarsa konuları daha iyi anlayabilirler.
