Okulların çağdaş bir düzeye gelebilmesi için yöneticilerin ve öğretmenlerin yaşadıkları güçlükleri, uzman ve bu konuda deneyimli bireylerle paylaşıp çözüm aramaları gerekmektedir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin, göreve atandıktan sonra yaşadıkları zorlukları daha çok diğer yöneticilerden veya kendi okullarındaki meslektaşlarından sorup öğrendikleri ve birbirlerine gayriresmi olarak mentorlukta bulundukları bilinmektedir. Mentorluk, el yordamıyla yön bulmaktan veya problem yaratmayan bir çözümü uygulamaktan daha ilerisini vaadeden bir kavram olarak görünmektedir. Yeni göreve başlamış öğretmenlerin mesleklerinin ilk yıllarında okuldaki uygulamalardaki durumu görüp, gerçek şoku yaşadıkları ve bunu gidermek için güvenilir bir mentora ihtiyaç duydukları ve çoğu kez bu ihtiyacı gideremeyerek deneme-yanılmayla veya arkadaşlarını taklit ederek kendi öğretmenlik repertuvarlarını oluşturdukları bilinmektedir. ‘Mentorluk', profesyonel eğitim ve rehberlik amacıyla kurulan kişisel bir ilişki olarak tanımlanmaktadır. Başarılı bir mentorluk ilişkisi, mentor ve hizmetalanın çeşitli aşama ve evrelerden geçtiği dinamik bir süreçtir. Mentorluğun önemli bir fonksiyonu hizmet alanlara, problemlere uzman çözümler bulan otonom profesyoneller olmalarında yardımcı olmaktır. Mentorluk etkileşim gerektirmekte, mentorlar hizmetalanlarla olan ilişkilerini karşılıklı güven, saygı ve profesyonelliğe dayalı olarak inşa etmek ve sürdürmek durumundadırlar. Bu tür davranışlar, mentorların hizmetalanların fikir ve ihtiyaçlarını tam anlamıyla anlayabilecekleri ve hizmetalanları deneyimlerini dürüst bir şekilde paylaşmaları konusunda teşvik edebilecekleri bir ortam oluşturur. Okullar müdürlerin profesyonel gelişimi için öğrenme fırsatı sunan yerler olarak kabul edildiğinde, müdürlerin etkileşim sürecinde sadece mentorlarına değil aynı zamanda meslektaşlarına da güvenme ihtiyacında oldukları ortaya çıkmaktadır. Etkin liderleri, kendileri ve başkalarına olan inanç ve güvenleri yönlendirmektedir. Etkin mentorluk uygulamaları yeni öğretmenin kendi profesyonel bilgisini inşa etmesine yardımcı olmak gibi önemli bir işlevi de yerine getirmektedir.
Okulların çağdaş bir düzeye gelebilmesi için yöneticilerin ve öğretmenlerin yaşadıkları güçlükleri, uzman ve bu konuda deneyimli bireylerle paylaşıp çözüm aramaları gerekmektedir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin, göreve atandıktan sonra yaşadıkları zorlukları daha çok diğer yöneticilerden veya kendi okullarındaki meslektaşlarından sorup öğrendikleri ve birbirlerine gayriresmi olarak mentorlukta bulundukları bilinmektedir. Mentorluk, el yordamıyla yön bulmaktan veya problem yaratmayan bir çözümü uygulamaktan daha ilerisini vaadeden bir kavram olarak görünmektedir. Yeni göreve başlamış öğretmenlerin mesleklerinin ilk yıllarında okuldaki uygulamalardaki durumu görüp, gerçek şoku yaşadıkları ve bunu gidermek için güvenilir bir mentora ihtiyaç duydukları ve çoğu kez bu ihtiyacı gideremeyerek deneme-yanılmayla veya arkadaşlarını taklit ederek kendi öğretmenlik repertuvarlarını oluşturdukları bilinmektedir. ‘Mentorluk', profesyonel eğitim ve rehberlik amacıyla kurulan kişisel bir ilişki olarak tanımlanmaktadır. Başarılı bir mentorluk ilişkisi, mentor ve hizmetalanın çeşitli aşama ve evrelerden geçtiği dinamik bir süreçtir. Mentorluğun önemli bir fonksiyonu hizmet alanlara, problemlere uzman çözümler bulan otonom profesyoneller olmalarında yardımcı olmaktır. Mentorluk etkileşim gerektirmekte, mentorlar hizmetalanlarla olan ilişkilerini karşılıklı güven, saygı ve profesyonelliğe dayalı olarak inşa etmek ve sürdürmek durumundadırlar. Bu tür davranışlar, mentorların hizmetalanların fikir ve ihtiyaçlarını tam anlamıyla anlayabilecekleri ve hizmetalanları deneyimlerini dürüst bir şekilde paylaşmaları konusunda teşvik edebilecekleri bir ortam oluşturur. Okullar müdürlerin profesyonel gelişimi için öğrenme fırsatı sunan yerler olarak kabul edildiğinde, müdürlerin etkileşim sürecinde sadece mentorlarına değil aynı zamanda meslektaşlarına da güvenme ihtiyacında oldukları ortaya çıkmaktadır. Etkin liderleri, kendileri ve başkalarına olan inanç ve güvenleri yönlendirmektedir. Etkin mentorluk uygulamaları yeni öğretmenin kendi profesyonel bilgisini inşa etmesine yardımcı olmak gibi önemli bir işlevi de yerine getirmektedir.
