Endam

Başkasına acıdığı için toplumun dışladığı hayat kadınlığına bile evet diyen Endam, o kadının da insan olduğunu ve hayır deme hakkı bulunduğunu savunurken cezaevine düştü. Cezaevinde çile dolduruyordu Endam. Bu güzeller güzeli kadına göz koyan başgardiyan Yücel, bir bayram günü kendisini nöbetçi yazarak onu odasına çağırdı. Kadın gelir gelmez hemen sarkıntılığa başlayan Yücel'e Endam karşı çıkınca: "Bir de namusluluk ha." deyip saldırdı. Endam sertçe: "Yücel Bey" dedi. Gözü dönen Yücel saldırısını daha da artırdı. Bu kez Endam da ses tonunu yükselterek: "Başgardiyan Yücel Bey" diye haykırınca ancak durdu başgardiyan. Endam: "Şu anda aynı yerde miyiz?" "Evet, ne olmuş? "Bu yer senin için ekmek kapısı, benim için cezaevi. Senin için de cezaevi olmasını ister misin? ... Birlikte kaldığı Selim'e bir pusula bırakıp ayrıldı Endam. "Alışmak bağlayıcıdır Selim, daha fazla alışmadan."