Türkler Ermenileri katletti iddiası, 1875-1925 arasındaki elli yılda Rus, İngiliz ve Fransızların en etkili propaganda silahı olmuştur. Türklerin çoğunlukta olduğu koskoca bir Rumeli'yi, Müslüman çoğunluğa sahip Kafkasları boşaltırken, beş milyonun üzerinde Türk'ü öldürüp bir o kadarını da sürerken, böyle bir gerekçeye ihtiyaçları vardı.
Günümüzde bu iddia, iki grup insan tarafından devam ettirilmektedir. Birincisi, milli kimliklerini Türk düşmanlığı üzerine kuran bir kısım Ermeniler. İkincisi, tarihi gerçeklere rağmen kendi milletini kötülemeye devam eden ve T.C Nüfus Cüzdanı ve T.C Pasaportu taşıyanlar. Bir kısmı bunu çıkar, itibar ve ödül için yapmaktadır. Bunlarınki bir ahlak meselesidir. Bir kısmının ise meselesi, cehalet ve Batı ne yaparsa haklıdır, ne söylerse doğrudur düşünceleri ve bir anlamda Batı'yı bir çeşit Tanrı gibi görmeleridir.
Ömer Sağlam'ın, bu kitabı yazmasına sebep, bu son gruptan bir “Türk”ün, bilime pek de yakışmayacak biçimde ortaya koymuş olduğu “Ne yani, Ermeniler buharlaşmadı ya!” şeklindeki düşüncesi… Yazar, çoğu Amerikan ve İngiliz arşiv belgelerinden hareketle yerli ve yabancı tarihçilerin döneme ait tespitlerine uzanan incelemesinde, neredeyse Osmanlı Ermenilerinin bir “vukuatlı nüfus kaydı”nı çıkarıyor. Rus ordusu Türkiye'den çekilirken onlarla birlikte göçen Ermeniler, o sırada Türk toprağı olan bugünkü Lübnan ve Suriye'de iskan edilenler, nihayet hiçbir yere gitmeyip Türkiye'de kalanlar…
Görülüyor ki; Ermeni nüfusu, asla ani bir eksilme yaşamamıştır. Birinci Dünya Savaşı sırasında savaşı tarafı olan ülkelerdeki toplam Ermeni kaybı 200.000 civarındadır. Gelin görün ki; aynı savaşta Türkler 2 milyon evladını, insanlık ise 8 milyonun üzerinde evladını yitirmiştir.
Gerçeği arayanlar bu kitabı mutlaka okumalıdır!...
Türkler Ermenileri katletti iddiası, 1875-1925 arasındaki elli yılda Rus, İngiliz ve Fransızların en etkili propaganda silahı olmuştur. Türklerin çoğunlukta olduğu koskoca bir Rumeli'yi, Müslüman çoğunluğa sahip Kafkasları boşaltırken, beş milyonun üzerinde Türk'ü öldürüp bir o kadarını da sürerken, böyle bir gerekçeye ihtiyaçları vardı.
Günümüzde bu iddia, iki grup insan tarafından devam ettirilmektedir. Birincisi, milli kimliklerini Türk düşmanlığı üzerine kuran bir kısım Ermeniler. İkincisi, tarihi gerçeklere rağmen kendi milletini kötülemeye devam eden ve T.C Nüfus Cüzdanı ve T.C Pasaportu taşıyanlar. Bir kısmı bunu çıkar, itibar ve ödül için yapmaktadır. Bunlarınki bir ahlak meselesidir. Bir kısmının ise meselesi, cehalet ve Batı ne yaparsa haklıdır, ne söylerse doğrudur düşünceleri ve bir anlamda Batı'yı bir çeşit Tanrı gibi görmeleridir.
Ömer Sağlam'ın, bu kitabı yazmasına sebep, bu son gruptan bir “Türk”ün, bilime pek de yakışmayacak biçimde ortaya koymuş olduğu “Ne yani, Ermeniler buharlaşmadı ya!” şeklindeki düşüncesi… Yazar, çoğu Amerikan ve İngiliz arşiv belgelerinden hareketle yerli ve yabancı tarihçilerin döneme ait tespitlerine uzanan incelemesinde, neredeyse Osmanlı Ermenilerinin bir “vukuatlı nüfus kaydı”nı çıkarıyor. Rus ordusu Türkiye'den çekilirken onlarla birlikte göçen Ermeniler, o sırada Türk toprağı olan bugünkü Lübnan ve Suriye'de iskan edilenler, nihayet hiçbir yere gitmeyip Türkiye'de kalanlar…
Görülüyor ki; Ermeni nüfusu, asla ani bir eksilme yaşamamıştır. Birinci Dünya Savaşı sırasında savaşı tarafı olan ülkelerdeki toplam Ermeni kaybı 200.000 civarındadır. Gelin görün ki; aynı savaşta Türkler 2 milyon evladını, insanlık ise 8 milyonun üzerinde evladını yitirmiştir.
Gerçeği arayanlar bu kitabı mutlaka okumalıdır!...