Kurumayan Bir Mendil
Kaybedilen Bir Aşk
Siyaha Dönen Bir Yaşam
İnsan doğar, büyür ama yaşadığı çevre ve aile kültürüne göre karakterleri oluşur.
Sıtkı Bey, ‘Bu benim kanımda var' derken neyi kastediyordu?
Acaba bu onun kanında mı vardı, yoksa bunun arkasına mı saklandı?
Karakterimiz ne olursa olsun hayatımıza giren kişiler bir şekilde bizi ve hayatımızı etkileri altına alırlar ve her şeyi değiştirirler. Bazıları içimize kadar girer ve çıkıp giderler. Kimisinin hayatımıza büyük katkıları olur. Bazıları da hiçbir şey vermeden, egoistçe, inançlarımız dahil her şeyimizi alır giderler.
İşte Sıtkı Bey yalan bir mutluluk peşinde koşarken, arkada kalanların hayatı ise 'siyaha dönen bir yaşam' olmuştu...
Sıtkı Bey kazandığını zannederken kaybettiklerinin farkında değildi. Körü körüne o kişinin arkasından giderek hayatının tuzağına düşmüştü.
Emine Hanım elindeki ‘ıslak mendile' sıkı sıkı sarılırken, onu Sıtkı Bey'in yerine koymuş ve yıllarca onun kendisine dönmesini beklemişti.
Sıtkı Bey hatasının farkına vardığında iş işten geçmişti. Dudaklarının arasından çıkamayan tek bir söz yerine gözlerinden akan iki damla gözyaşı pişmanlıklarını anlatarak, Yalova'nın kızından ‘özür diledi'.
Hayatımızdaki seçimlerinin bize neyi neden yaşattığını anlayamaz ve bunu öngöremeyiz.
Ama isyanımız kimedir? Kendimize mi? Hayatımızın içindekilere mi? Yoksa seçimlerimize mi?
Kurumayan Bir Mendil
Kaybedilen Bir Aşk
Siyaha Dönen Bir Yaşam
İnsan doğar, büyür ama yaşadığı çevre ve aile kültürüne göre karakterleri oluşur.
Sıtkı Bey, ‘Bu benim kanımda var' derken neyi kastediyordu?
Acaba bu onun kanında mı vardı, yoksa bunun arkasına mı saklandı?
Karakterimiz ne olursa olsun hayatımıza giren kişiler bir şekilde bizi ve hayatımızı etkileri altına alırlar ve her şeyi değiştirirler. Bazıları içimize kadar girer ve çıkıp giderler. Kimisinin hayatımıza büyük katkıları olur. Bazıları da hiçbir şey vermeden, egoistçe, inançlarımız dahil her şeyimizi alır giderler.
İşte Sıtkı Bey yalan bir mutluluk peşinde koşarken, arkada kalanların hayatı ise 'siyaha dönen bir yaşam' olmuştu...
Sıtkı Bey kazandığını zannederken kaybettiklerinin farkında değildi. Körü körüne o kişinin arkasından giderek hayatının tuzağına düşmüştü.
Emine Hanım elindeki ‘ıslak mendile' sıkı sıkı sarılırken, onu Sıtkı Bey'in yerine koymuş ve yıllarca onun kendisine dönmesini beklemişti.
Sıtkı Bey hatasının farkına vardığında iş işten geçmişti. Dudaklarının arasından çıkamayan tek bir söz yerine gözlerinden akan iki damla gözyaşı pişmanlıklarını anlatarak, Yalova'nın kızından ‘özür diledi'.
Hayatımızdaki seçimlerinin bize neyi neden yaşattığını anlayamaz ve bunu öngöremeyiz.
Ama isyanımız kimedir? Kendimize mi? Hayatımızın içindekilere mi? Yoksa seçimlerimize mi?
