Augusto Boal'in artık klasikleşmiş eseri sayılan bu kitapta, yazar, tiyatronun zorunlu olarak politik olduğunu savunmaktadır. Çünkü insanın eylemleri politiktir ve tiyatro da onun eylemlerinden biridir. Boal'in yaklaşımının temelinde, herkesin rol yapabileceği ve teatral icra alanının sadece profesyonellere ait olmadığı düşüncesi yatar. ‘Oynamak' kavramı, hem ‘rol yapmak' hem de ‘eyleme geçmek' anlamıyla Boal'in çalışmalarının merkezine yerleşmiştir. Boal'e göre tiyatro, insanın özgürleşmesi için etkili bir silahtır.
AUGUSTO BOAL (1931-2009), Brezilyalı bir tiyatro adamıdır. Tiyatroyu demokratikleştirmek ve ezilenlerin sesi haline getirmek için çabalamıştır. Kariyerine 1960'lı yıllarda Brezilya'da Arena Tiyatrosu'nda başladı, ancak askeri darbenin ardından ülkesini terk etmek zorunda kaldı. 1970'lerin başlarında Peru'da, yakın dostu Paolo Freire'nin eğitim felsefesinden esinlenerek Ezilenlerin Tiyatrosu ismini verdiği çalışmalarını başlattı. Bu girişim, kısa bir süre içinde Güney Amerika sınırlarını aştı ve dünyanın birçok ülkesinde politika ve tiyatro üzerine kafa yoran sayısız kişinin esin kaynağı oldu. Başlıca eserleri şunlardır: Oyuncu ve Oyuncu Olmayanlar İçin Oyunlar, çev. Berk Ataman ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008; Arzu Gökkuşağı. Boal'in Tiyatro ve Terapi Metodu, çev. Fırat Güllü ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008.
Augusto Boal'in artık klasikleşmiş eseri sayılan bu kitapta, yazar, tiyatronun zorunlu olarak politik olduğunu savunmaktadır. Çünkü insanın eylemleri politiktir ve tiyatro da onun eylemlerinden biridir. Boal'in yaklaşımının temelinde, herkesin rol yapabileceği ve teatral icra alanının sadece profesyonellere ait olmadığı düşüncesi yatar. ‘Oynamak' kavramı, hem ‘rol yapmak' hem de ‘eyleme geçmek' anlamıyla Boal'in çalışmalarının merkezine yerleşmiştir. Boal'e göre tiyatro, insanın özgürleşmesi için etkili bir silahtır.
AUGUSTO BOAL (1931-2009), Brezilyalı bir tiyatro adamıdır. Tiyatroyu demokratikleştirmek ve ezilenlerin sesi haline getirmek için çabalamıştır. Kariyerine 1960'lı yıllarda Brezilya'da Arena Tiyatrosu'nda başladı, ancak askeri darbenin ardından ülkesini terk etmek zorunda kaldı. 1970'lerin başlarında Peru'da, yakın dostu Paolo Freire'nin eğitim felsefesinden esinlenerek Ezilenlerin Tiyatrosu ismini verdiği çalışmalarını başlattı. Bu girişim, kısa bir süre içinde Güney Amerika sınırlarını aştı ve dünyanın birçok ülkesinde politika ve tiyatro üzerine kafa yoran sayısız kişinin esin kaynağı oldu. Başlıca eserleri şunlardır: Oyuncu ve Oyuncu Olmayanlar İçin Oyunlar, çev. Berk Ataman ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008; Arzu Gökkuşağı. Boal'in Tiyatro ve Terapi Metodu, çev. Fırat Güllü ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008.
