Günesürgün

gözlerimin ferinde
dünden kalma
ince bir sızı

sensizliğe
ağladıağlayacak

akşamın huzuru kaçtı kaçacak
nihavend makamında

unutulmuş
binlerce hayal
ve düş
kuruldu kurulacak
kırık bir tamburun telinde

acısını solunda saklayan

ben
güne sürgün
sen
düne sürgün yaşadın
gecenin en mahrem saatlerinde