İran, Türklerin tarih boyunca yoğun olarak yaşadığı bölgelerden biridir. Bu ülke bir yandan da Selçuklulardan (11. yüzyıl başları) Kaçar Hanedanlığının son bulmasına (1925) kadar Türkler tarafından yönetilmiştir. Günümüzde Azerbaycan, Kaşkay, Sungur, Horasan, Türkmen ve Halaç Türkçesi gibi varyantlarla temsil edilen Türkçe, İran'ın hemen hemen her bölgesine yayılmış hâldedir.
Bu varyantlar arasında Horasan Türkçesi, İran'ın Kuzey Horasan ve Razavi Horasan eyaletlerinde yaklaşık 2 milyon kişi tarafından konuşulur. Oğuz grubunun bir üyesi olan Horasan Türkçesi, Azerbaycan ve Türkmen Türkçeleri arasındaki halkayı oluşturur.
Eldeki çalışmaya, İran'da 2015 yılında Susan Kâsım Âbâdî tarafından yayımlanan İreyimiŋ Sézleri adlı eser konu olmuştur. Çalışma kapsamında eserde yer alan şiirler, ses kaydından hereketle yazıya geçirilmiş ve Türkiye Türkçesine aktarılmıştır. Bunlarla birlikte metinlerin dil özellikleri ortaya konulup dizinleri oluşturulmuştur.
İran, Türklerin tarih boyunca yoğun olarak yaşadığı bölgelerden biridir. Bu ülke bir yandan da Selçuklulardan (11. yüzyıl başları) Kaçar Hanedanlığının son bulmasına (1925) kadar Türkler tarafından yönetilmiştir. Günümüzde Azerbaycan, Kaşkay, Sungur, Horasan, Türkmen ve Halaç Türkçesi gibi varyantlarla temsil edilen Türkçe, İran'ın hemen hemen her bölgesine yayılmış hâldedir.
Bu varyantlar arasında Horasan Türkçesi, İran'ın Kuzey Horasan ve Razavi Horasan eyaletlerinde yaklaşık 2 milyon kişi tarafından konuşulur. Oğuz grubunun bir üyesi olan Horasan Türkçesi, Azerbaycan ve Türkmen Türkçeleri arasındaki halkayı oluşturur.
Eldeki çalışmaya, İran'da 2015 yılında Susan Kâsım Âbâdî tarafından yayımlanan İreyimiŋ Sézleri adlı eser konu olmuştur. Çalışma kapsamında eserde yer alan şiirler, ses kaydından hereketle yazıya geçirilmiş ve Türkiye Türkçesine aktarılmıştır. Bunlarla birlikte metinlerin dil özellikleri ortaya konulup dizinleri oluşturulmuştur.
