İlklerim ve Sonlarım

Kirlenmiş gecelerde kaybettik yolumuzu

Ve biz

Kalemi kırılmış üç deli fişek

Üç asi yürektik

Dahası her yanda aranıyorduk

Biz gülmek nedir bilmezdik

Çünkü

Gözyaşıyla doğarken tanışmıştık

Acıyla daha yürümeye başlayınca kucaklaşmış

Umudu on ikimizde kaybetmiş

Silahla on beşinde sevişmiş

Ve kırk beşinde mahpus denen damdan tahliye olmuştuk

Şimdi nasıl normal bakışlara merhabalar çeker

Herkes gibi mutlu bir yuva hayaliyle yaşayabilirdik

Kaybedeceğimizi

Ve

Göz göre göre öldüreceklerini bile bile

Kirlenmiş bedenimizi kime sürmeye cesaret edebilirdik

Söyle hele kardaş

Kirlenmiş gecelerin eserleri

Balçıkla sıvanmış güneşin

Koyu zifir karanlığın bebeleriyken biz

Nasıl rengarenk umut sevebiliriz