Kaç kişiyi yolcu ettim kalbimden kaç kişiyi uğurladım ruhumun bir köşesinden gözyaşlarıyla. O kadar çok ki ben bile hatırlamıyorum artık sayısını ama insan buna da alışıyormuş zamanı gelince. Bağışıklık kazanıyormuş. Bellibir zaman sonra can acıtmıyormuş o gidişler. O kadar çok giden olunca öğreniyormuş insan daha az acıyla yolcu etmeyi. Belki tekrar geri gelir, “nasılsa döner” demekle avunuyormuşsun, sonra o avunmaların da gelip geçici olduğunu öğrenmek zorunda kalıyormuşsun. İnsanın seferleri, insan seferi hiç bitmiyormuş. Öğrendim ki gerçekten giden geri gelmiyormuş...
Kaç kişiyi yolcu ettim kalbimden kaç kişiyi uğurladım ruhumun bir köşesinden gözyaşlarıyla. O kadar çok ki ben bile hatırlamıyorum artık sayısını ama insan buna da alışıyormuş zamanı gelince. Bağışıklık kazanıyormuş. Bellibir zaman sonra can acıtmıyormuş o gidişler. O kadar çok giden olunca öğreniyormuş insan daha az acıyla yolcu etmeyi. Belki tekrar geri gelir, “nasılsa döner” demekle avunuyormuşsun, sonra o avunmaların da gelip geçici olduğunu öğrenmek zorunda kalıyormuşsun. İnsanın seferleri, insan seferi hiç bitmiyormuş. Öğrendim ki gerçekten giden geri gelmiyormuş...