İstanbul'u Yaşayamadım

Bazen gitmek için ne kadar can atsan da zordur Büyür, İçinde ağır ağır büyür hasreti Gelir, Bir gün elbet o vakit de gelir Vardın mı toprağına bir telaş alır Yavaş yavaş siner içine Usulca dökülürsün sokaklarına Ortasında bulursun kendini En kıymetli yerinde Kubbelerin altında, köprülerin arasında Kavakların altından yürürsün uzun ince sokaklarda Rüzgârın şiddeti denizin kokusunu getirmeye yetse tamamdır Ne bir yara kalır bu tende ne de bir acı Zordur, Bazen kalmak için ne kadar can atsan da zordur Büyür, Sevda tuttu mu bir kere bırakmaz Gelir, Bir gün elbet o vakit de gelir...