İyilik ve Kötülük İçin Mekanlar
İnsan var olduğundan beri onun dolaştığı yerlerde kol kola yaşayan iyilik ve kötülüğün, ev, oda, kent, sokak, hücre, kuyu, yol, yeryüzü gibi mekânların arka planını oluşturduğu kısa, deneysel, imgesel öyküler aracılığıyla sorgulandığı bir öykü kitabı. Kısa öykü ve mekan olgusu ile kararlı biçimde uğraştığı yirmi yılın sonunda “Öyle iyiydi ki yeryüzünde o derece iyiliğin olduğuna inanmak istemeyen insanların inşa ettikleri eğrilerin ortasında bıraktıkları doğru, küçük, kuytu, kötü bir aralıkta yaşıyordu.” cümlesiyle iyiliğin mekanını, “Öyle kötüydü ki yeryüzünde o derece kötülüğün olduğuna inanmak istemeyen insanların inşa ettikleri doğruların ortasında bıraktıkları eğri, küçük, kuytu, iyi bir aralıkta yaşıyordu.” cümlesiyle de kötülüğün mekanını inşa etmeye kalkışmış ancak onların mekânlarını gerçeklik düzleminde de kurgu düzleminde de ayrıştıramayacağının farkına varmış bir yazardan.
İyilik ve Kötülük İçin Mekanlar
İnsan var olduğundan beri onun dolaştığı yerlerde kol kola yaşayan iyilik ve kötülüğün, ev, oda, kent, sokak, hücre, kuyu, yol, yeryüzü gibi mekânların arka planını oluşturduğu kısa, deneysel, imgesel öyküler aracılığıyla sorgulandığı bir öykü kitabı. Kısa öykü ve mekan olgusu ile kararlı biçimde uğraştığı yirmi yılın sonunda “Öyle iyiydi ki yeryüzünde o derece iyiliğin olduğuna inanmak istemeyen insanların inşa ettikleri eğrilerin ortasında bıraktıkları doğru, küçük, kuytu, kötü bir aralıkta yaşıyordu.” cümlesiyle iyiliğin mekanını, “Öyle kötüydü ki yeryüzünde o derece kötülüğün olduğuna inanmak istemeyen insanların inşa ettikleri doğruların ortasında bıraktıkları eğri, küçük, kuytu, iyi bir aralıkta yaşıyordu.” cümlesiyle de kötülüğün mekanını inşa etmeye kalkışmış ancak onların mekânlarını gerçeklik düzleminde de kurgu düzleminde de ayrıştıramayacağının farkına varmış bir yazardan.
