Karanlıkla Göz Göze _{Gözlerimi Kaybettikten Sonra Başlayan Ressamlık Serüvenim}

1993 yılında, kırk yedi yaşında, Lİsa Fittipaldi kör oldu. Kendini, duvarları öfke ve inkâr taşlarıyla Örülü bir hapishaneye kapattı. Bir gün, kocası odaya girdi; çocuklar için hazırlanmış bir suluboya takımıyla bir resim defterini yatak örtüsünün üzerine attı. Lİsa öfkeden çılgına döndü. Resim defteriyle suluboya takımını kocasının kafasına fırlattı. Kör karısından resim yapmasını bekleyen bu sersem adama inanamıyordu. Burnundan soluyarak kalktı, yere düşen takımı el yordamıyla buldu; masaya oturdu ve eline İlk geçen nesneyi resmetmeye başladı. Kavanozlar, katıksız öfkenin sezgiyi tahrik etmesi sonucu ortaya çıkan ilk resimdi. Lisa Fittipaldi bugün uluslararası sanat camiasında görme yeteneğini kaybetmiş büyük bir gerçekçi ressam olarak tanınıyor ve binlerce dolar değerindeki eserleri önemli koleksiyonlarda yer alıyor.