Altan Öymen Kayıp Yaz'da o “döndürülüş”ün nasıl olduğunu anlatıyor...
Altan Öymen “anılı kitap”larına devam ediyor...
Ancak sıradaki kitap, beklendiği gibi 1960'larla, 1970'lerle ilgili değil...
Bu kitabın konusu, daha yakın bir zamanın “2015 yazı”nın olayları...
Öymen –kendi deyimiyle– bir “takdim-tehir” yapıyor... 1960'larla 70'leri bir sonraki kitabına bırakıyor.
Altan Öymen neden Kayıp Yaz dediğini şöyle anlatıyor:“Buna ‘kayıp yaz' yerine ‘kaybolan yaz veya ‘kaybedilen yaz' da denilebilirdi. Çünkü 2015 yılının yaz aylarında, hep birlikte kaybettiğimiz büyük bir fırsat vardı: ‘Ülkemizin yeniden demokratikleştirilmesi' fırsatı.
2015'in 7 Haziran'ında bir seçim yapılmıştı. Türkiye'de zaman içinde yerleşmiş olan demokratik kurallara ve kurumlara büyük darbeler vuran iktidar partisinin oyları, yüzde 40'a kadar gerilemişti.
O gidişi durdurmak isteyen partiler ise, toplam olarak yüzde 60'a yaklaşan oylarıyla Meclis'teki mutlak çoğunluk sayısını aşmışlardı.
İktidarı değiştirip bir ‘ilk hedefler hükümeti' kurarak, rejimin ‘yeniden demokratikleşme'si sürecini başlatabilirlerdi.
Ancak o fırsat kaçırıldı. 1 Kasım 2015 günü, Türkiye'nin siyasi tablosu, yeniden, 7 Haziran 2015'ten önceki haline döndürüldü.”
Altan Öymen Kayıp Yaz'da o “döndürülüş”ün nasıl olduğunu anlatıyor...
Altan Öymen “anılı kitap”larına devam ediyor...
Ancak sıradaki kitap, beklendiği gibi 1960'larla, 1970'lerle ilgili değil...
Bu kitabın konusu, daha yakın bir zamanın “2015 yazı”nın olayları...
Öymen –kendi deyimiyle– bir “takdim-tehir” yapıyor... 1960'larla 70'leri bir sonraki kitabına bırakıyor.
Altan Öymen neden Kayıp Yaz dediğini şöyle anlatıyor:“Buna ‘kayıp yaz' yerine ‘kaybolan yaz veya ‘kaybedilen yaz' da denilebilirdi. Çünkü 2015 yılının yaz aylarında, hep birlikte kaybettiğimiz büyük bir fırsat vardı: ‘Ülkemizin yeniden demokratikleştirilmesi' fırsatı.
2015'in 7 Haziran'ında bir seçim yapılmıştı. Türkiye'de zaman içinde yerleşmiş olan demokratik kurallara ve kurumlara büyük darbeler vuran iktidar partisinin oyları, yüzde 40'a kadar gerilemişti.
O gidişi durdurmak isteyen partiler ise, toplam olarak yüzde 60'a yaklaşan oylarıyla Meclis'teki mutlak çoğunluk sayısını aşmışlardı.
İktidarı değiştirip bir ‘ilk hedefler hükümeti' kurarak, rejimin ‘yeniden demokratikleşme'si sürecini başlatabilirlerdi.
Ancak o fırsat kaçırıldı. 1 Kasım 2015 günü, Türkiye'nin siyasi tablosu, yeniden, 7 Haziran 2015'ten önceki haline döndürüldü.”
