Komüncüler _{Eskimemiş Şiirler}

Örste korlanan demirli, kuşlarda çığlıklaşan sesleri, ekmek ve özgürlük peşinde koşan çocuklardaki gözleri, devrim yiğitlerinden kalan yaşamaya dair sözleri... Hep nehir soluklu bir esintiden dinler gibi dinlersiniz Ozan Telli'nin şiirlerinden. Bütün sözcükler yürekten gelen zorlamasız bir coşkuyu yansıtırlar. Türkü gibi arı, su gibi durudurlar. Aşktan ve coşkudan uzak, son zamanların özendirilen gereksiz ve işlevsiz şiirlerine benzemezler. Ozan Telli'yi tanıyanlar bilir, konuşurken de bir halk bilgesi gibi, bir şaman gibi konuşur. Konuşmasına atasözlerini ve deyimleri katar. Ama ne söylerse söylesin, sözünün içeriğini mutlaka komünist dünya görüşünü yansıtır. Adnan Yücel Güzelden yana "taraf" olan şairlerimizdendir Ozan Telli de... Sosyalist gerçekçiliğin aydınlık yolundan sapmayarak, halk türkülerinin söyleyiş biçimlerinden ve estetik dokusundan yararlanıp emeğin, umudun ve öfkenin, türkü tadında şiirlerini yaratandır o... O'nin şiirleri, "aydınlık bir yolun, bir yürüyüşün uzun havasıdır. İnişli yokuşlu, halk nakışlıdır. Soylu bir isyan damarının, insan hamurunun, emek mayasının, Anadolu'nun demir çarıklı pirlerinin, kızıl sarıklı erlerinin, büyük ve bilge seslerinin destansı bir şiiridir; dünün isyan, umut ve aşk geleneğinin, toplumcu törenin, kanayan yaranın, sönmeyen çıranın türküsüdür." Mehmet Hameş