Prof. Dr. Ayla Temizer Öber 1965 İzmir Kız Lisesi ve 1969 E.Ü. Fen Fakültesi, Tabii Bilimler Bölümü mezunudur. Kendi dalında yazdığı ders kitapları ( Zooloji, Zoolojide Laboratuar Teknikleri, Histoloji, Hayvan Davranışları), uygulama kitapları yanında "Yıllara Uzanan Yollar" isimli bir şiir kitabı daha bulunmaktadır.
Şair A. Neyzar Karahan'ın yorumu: Elimde şiirlerini ve şairliğini uzun yıllar saklayan bir dostun, beni çok mutlu eden şiir kitabı var. Prof. Dr. Ayla Temizer Öber şiir savaşımını kendi cephesinde yaptı ve ben de varım dedi. Öber şiir yanında resimle de ilgilendi ve sergiler açtı. Bu bilim adamı için şiir ve resim ikinci meslek oldu. Odasında gördüğüm resimlerinde renkler, şiirler iç içe geçmiş gibi. Dış çizgiler duygusal bir yaşamda kararlılığa yansıtmada. Sanki boyanın içinden çıkıp fırçanın ucundan dökülen duygular "bir fencinin" şiirlerini oluşturuyor. Yaşama sevincini, özlemlerini, açık sözlülüğü uzun soluklu kullanım biçimi ozanlığının bir heves değil meslek olduğunu anlatıyor. Ozan, dünyasının çiçek bahçesi olan anıları arasında gezintiler yapıyor. Geçmişe bağlılık ve geçmişin sevgileriyle şiir onda iyi özümseniyor.
Ayla Temizer Öber'i gelenekçi şiir çizgisinde görüyorum. Belli bir akımın sözcülüğünü üstlenmiyor. Şiirini rahatlıkla söylüyor, kendi şiirini yazıp, başkalarının şiirine temel olabilecek ilkelere önem vermiyor. Bence de doğru olanı yapıyor. Ozan kulağı tırmalayan sözcüklerden de kaçınmış. Sevmenin, özlemin, hüznün ozanı olmak kolay değil. Öber sevgisiz bir dünyanın olmayacağını bilenlerden.
Prof. Dr. Ayla Temizer Öber 1965 İzmir Kız Lisesi ve 1969 E.Ü. Fen Fakültesi, Tabii Bilimler Bölümü mezunudur. Kendi dalında yazdığı ders kitapları ( Zooloji, Zoolojide Laboratuar Teknikleri, Histoloji, Hayvan Davranışları), uygulama kitapları yanında "Yıllara Uzanan Yollar" isimli bir şiir kitabı daha bulunmaktadır.
Şair A. Neyzar Karahan'ın yorumu: Elimde şiirlerini ve şairliğini uzun yıllar saklayan bir dostun, beni çok mutlu eden şiir kitabı var. Prof. Dr. Ayla Temizer Öber şiir savaşımını kendi cephesinde yaptı ve ben de varım dedi. Öber şiir yanında resimle de ilgilendi ve sergiler açtı. Bu bilim adamı için şiir ve resim ikinci meslek oldu. Odasında gördüğüm resimlerinde renkler, şiirler iç içe geçmiş gibi. Dış çizgiler duygusal bir yaşamda kararlılığa yansıtmada. Sanki boyanın içinden çıkıp fırçanın ucundan dökülen duygular "bir fencinin" şiirlerini oluşturuyor. Yaşama sevincini, özlemlerini, açık sözlülüğü uzun soluklu kullanım biçimi ozanlığının bir heves değil meslek olduğunu anlatıyor. Ozan, dünyasının çiçek bahçesi olan anıları arasında gezintiler yapıyor. Geçmişe bağlılık ve geçmişin sevgileriyle şiir onda iyi özümseniyor.
Ayla Temizer Öber'i gelenekçi şiir çizgisinde görüyorum. Belli bir akımın sözcülüğünü üstlenmiyor. Şiirini rahatlıkla söylüyor, kendi şiirini yazıp, başkalarının şiirine temel olabilecek ilkelere önem vermiyor. Bence de doğru olanı yapıyor. Ozan kulağı tırmalayan sözcüklerden de kaçınmış. Sevmenin, özlemin, hüznün ozanı olmak kolay değil. Öber sevgisiz bir dünyanın olmayacağını bilenlerden.
