1818 yılında, Napoli'deki Strade Tribunali, no. 287 adresli Fernandes Kardeşler Matbaası'nda Storia della Regione del Kurdistan e dele sette relidione ivi esistenti adlı bir kitap basıldı. Başlığına rağmen bu, tam anlamıyla bir tarih kitabından ziyade, Kürdistan'ın XIX. Yüzyılın şafağında tasvirinden ibarettir. Yazar kuşkusuz Amedi'nin eski dönemlerde ve Süleymaniye'nin daha yeni kuruluşu ya da Mardinli Güneşetaparlar'ın Yakubi mezhebine sözde dönüşleri gibi eskiye dayanan bazı olayları hatırlatmaktadır; ama niyeti daha çok saptadığı adetler, şahit olduğu olaylar ve karşılaştığı az ya da çok önemli kimseler konusunda bizi bilgilendirmek gibi görünür. Coğrafya, ekonomik durum, toplumsal ve dini yaşam hakkında anlattıkları o dönemden beri çok değişmemiştir çünkü yazar, on iki yıla kadar karış karış her tarafını gezdiği bu toprakları iyi tanır. Bu durumda şahitliği ilginçtir, özellikle de Kürtler arasında yaşayan ilk Avrupalılardan biri olduğu düşünüldüğünde... Bilimsel bir geziye ondan önce (1766) katılmış olan Niebuhr haricinde, Kürdistan'dan geçmiş olan tüm seyyahlar yolculuklarını yazardan sonra yapmışlardır ve verdikleri bilgiler ne kadar değerli olsa da, her şeye rağmen eksiktir ve onunkiler gibi genel bir çizelge biçiminde düzenlenmemiştir. -Thomas Bois-
1818 yılında, Napoli'deki Strade Tribunali, no. 287 adresli Fernandes Kardeşler Matbaası'nda Storia della Regione del Kurdistan e dele sette relidione ivi esistenti adlı bir kitap basıldı. Başlığına rağmen bu, tam anlamıyla bir tarih kitabından ziyade, Kürdistan'ın XIX. Yüzyılın şafağında tasvirinden ibarettir. Yazar kuşkusuz Amedi'nin eski dönemlerde ve Süleymaniye'nin daha yeni kuruluşu ya da Mardinli Güneşetaparlar'ın Yakubi mezhebine sözde dönüşleri gibi eskiye dayanan bazı olayları hatırlatmaktadır; ama niyeti daha çok saptadığı adetler, şahit olduğu olaylar ve karşılaştığı az ya da çok önemli kimseler konusunda bizi bilgilendirmek gibi görünür. Coğrafya, ekonomik durum, toplumsal ve dini yaşam hakkında anlattıkları o dönemden beri çok değişmemiştir çünkü yazar, on iki yıla kadar karış karış her tarafını gezdiği bu toprakları iyi tanır. Bu durumda şahitliği ilginçtir, özellikle de Kürtler arasında yaşayan ilk Avrupalılardan biri olduğu düşünüldüğünde... Bilimsel bir geziye ondan önce (1766) katılmış olan Niebuhr haricinde, Kürdistan'dan geçmiş olan tüm seyyahlar yolculuklarını yazardan sonra yapmışlardır ve verdikleri bilgiler ne kadar değerli olsa da, her şeye rağmen eksiktir ve onunkiler gibi genel bir çizelge biçiminde düzenlenmemiştir. -Thomas Bois-
