Kürdlerin Asyalı ataları, Doğu Aryan kültürlü Med, Pers, Part, Soğdia vs. toplulukların ana vatanları İran Horasan'ın kuzeydoğusunda Harezm, Baktira ve Soğdia vs. olarak görülür. Bu Doğu Aryan kabilelerin MÖ 23. yüz yıl sonrası ise batıdaki ilk yerleşim alanları İran platosunda Elbruz ve Zagros Dağları olmuştu. Daha batıda ki görünümleri ise Yukarı Fırat ve Dicle havzalarında, Kapadokya ve Kilikya'ya göç ettikleri bölgedeki aynı kültürlü Mitanni kabilelerinin varlığı ile anlaşılır.
MÖ 9. yüz yıl sonrası ise İran'daki Doğu Aryan toplulukları bölgenin güçlü köleci Asur ve Urartu devletlerinin askeri kampanyalarında köle olarak Yukarı Mezopotamya'da iskan edilmiştiler. Bu topluluklar Zagroslarda ve Yukarı Fırat, Dicle ve Masala nehir havzalarında soydaşları olduğu kuvvetle muhtemel Mitanni bakiyesi ve yerel Kafkas kültürlü Hurri soylu topluluklar ile kaynaştılar. Bu coğrafyada Kürd kavmini yarattılar. Kürdlerin yaşadıkları topraklar Büyük İskender sonrası “Medya” olarak tanındı. MÖ 1. yüzyıl sonrası Ön Asya'ya yönelen Roma'nın Medya'da bölgenin güçlü Part Devletine karşı tampon devlet olarak destekledikleri “Adiabene, Karduk ve Atrapone Medyası” devletlerinin hakim olduğu Medya topraklarında Kürdler siyasal bir güç olarak geliştiler. Fakat Roma-Part ve Bizans-Sasani süreci Kürdlerin ülkesi olan Medya'nın yoğun paylaşım savaşlarının yaşandığı bir dönem oldu.
Bölge halkları Arâmiler, Ermeniler ve Yunanlıların Hıristiyanlığı benimsemeleri ile MS 330‘larda Medya'da halklar arasında gelişen dini kamplaşmalar var olan etnik yapıları netleştirdi. Bu hengamede Arabistan'da gelişen İslami dinin temsili olan İslam Orduları Medya'yı denetimine aldı. Zerdüştlük vs. dinlerini terk etmeye, İslam dinini benimsemeye zorlanan Kürdler, MS 650 sonrası ülkeleri Medya'nın iç ve karasal coğrafyasının dezavantajları ile de baş başa kaldılar.
Kürdlerin Asyalı ataları, Doğu Aryan kültürlü Med, Pers, Part, Soğdia vs. toplulukların ana vatanları İran Horasan'ın kuzeydoğusunda Harezm, Baktira ve Soğdia vs. olarak görülür. Bu Doğu Aryan kabilelerin MÖ 23. yüz yıl sonrası ise batıdaki ilk yerleşim alanları İran platosunda Elbruz ve Zagros Dağları olmuştu. Daha batıda ki görünümleri ise Yukarı Fırat ve Dicle havzalarında, Kapadokya ve Kilikya'ya göç ettikleri bölgedeki aynı kültürlü Mitanni kabilelerinin varlığı ile anlaşılır.
MÖ 9. yüz yıl sonrası ise İran'daki Doğu Aryan toplulukları bölgenin güçlü köleci Asur ve Urartu devletlerinin askeri kampanyalarında köle olarak Yukarı Mezopotamya'da iskan edilmiştiler. Bu topluluklar Zagroslarda ve Yukarı Fırat, Dicle ve Masala nehir havzalarında soydaşları olduğu kuvvetle muhtemel Mitanni bakiyesi ve yerel Kafkas kültürlü Hurri soylu topluluklar ile kaynaştılar. Bu coğrafyada Kürd kavmini yarattılar. Kürdlerin yaşadıkları topraklar Büyük İskender sonrası “Medya” olarak tanındı. MÖ 1. yüzyıl sonrası Ön Asya'ya yönelen Roma'nın Medya'da bölgenin güçlü Part Devletine karşı tampon devlet olarak destekledikleri “Adiabene, Karduk ve Atrapone Medyası” devletlerinin hakim olduğu Medya topraklarında Kürdler siyasal bir güç olarak geliştiler. Fakat Roma-Part ve Bizans-Sasani süreci Kürdlerin ülkesi olan Medya'nın yoğun paylaşım savaşlarının yaşandığı bir dönem oldu.
Bölge halkları Arâmiler, Ermeniler ve Yunanlıların Hıristiyanlığı benimsemeleri ile MS 330‘larda Medya'da halklar arasında gelişen dini kamplaşmalar var olan etnik yapıları netleştirdi. Bu hengamede Arabistan'da gelişen İslami dinin temsili olan İslam Orduları Medya'yı denetimine aldı. Zerdüştlük vs. dinlerini terk etmeye, İslam dinini benimsemeye zorlanan Kürdler, MS 650 sonrası ülkeleri Medya'nın iç ve karasal coğrafyasının dezavantajları ile de baş başa kaldılar.
