Memleketimdir Yüzün

Birazı mavi
Birazı hüzün karası
Bahar akşamları pencerelerdeki sevgili.
Kelimelerim yokluğuna tutsak
Devrilmiş gölgesi yanaklarıma gözyaşlarımın
Bedenimde ellerinin büyüyen açlığı
Gülüşlerin düşmez oldu artık
Islanır hasretinle tüm vakitlerim
Günler gitmelere gebe.

Uzaklaştıkça,
Küçülen bir şehre benzerdin
Yol türkülerine sonra.
Yarısı umuttu
Ellerime dökülen yüzünün
Yarısı hüzün...