"İnsan vatanını sever.Çünkü mevahib-i kudretin,an azizi olan hayat, vatan havasını teneffüsle başlar.İnsan vatanını sever.Çünkü tabiatın verdiklerinin en renklisi olan nazar,lemha-i iftitahında(ilk göz açtığında) hak-i vatana(vatan toprağına) taalluk eder.İnsan vatanını sever.Çünkü madde-i vücudu, vatanın bir cüz'üdür.
İnsan vatanını sever.Çünkü etrafına baktıkça,her köşesinde ömr-i güzeştisinin bir hazin yadını tahaccür etmiş gibi görür.
İnsan vatanını sever.Çünkü hürriyeti,rahatı,hakkı,vatan sayesinde kaimdir.
İnsan vatanını sever.Çünkü sebeb-i vücudu olan ecdadının Makbere-i sükütunu ve netice-i hayatı olacak evladının cilvegah-ızuhuru vatandır.
İnsan vatanını sever.çünkü ebnay-ı vatan arasında,iştiraki lisan ve ittihaad-ı mefaat ve kesret-i mevanise cihetiyle,bir kalp yakınlığı ve uhuvvet-i efkar (fikirlerde kardeşlik) meydana gelmiştir.O sayede bir adama,dünyaya nisbet vatan,oturduğu şehre nisbet kendi hanesi(evi) hükmünde görünür.
İnsan vatanını sever.Çünkü vatanında mevcut olan hakimiyetin,bir cüz-üne(parçasına)hakiki bir tasarruf ile mutasarrıftır.
İnsan vatanını sever.Çünkü vatan öyle bir galibin şimşiri veya bir katibin kalemiyle çizilen,mevhum hatlardan ibaret değil,Millet,hürriyet,menfaat,uhuvvet(kardeşlik),tasarruf,hakimiyet,ecdada(atalara) hürmet,aileye muhabbet(sevgi),yad-ı şebabet gibi,bir çok ulvi(yüce) hislerin içtimaından(birleşmesinden) hasıl olmuş (meydana gelmiş) bir mukaddes fikirdir.
Namık Kemal
"İnsan vatanını sever.Çünkü mevahib-i kudretin,an azizi olan hayat, vatan havasını teneffüsle başlar.İnsan vatanını sever.Çünkü tabiatın verdiklerinin en renklisi olan nazar,lemha-i iftitahında(ilk göz açtığında) hak-i vatana(vatan toprağına) taalluk eder.İnsan vatanını sever.Çünkü madde-i vücudu, vatanın bir cüz'üdür.
İnsan vatanını sever.Çünkü etrafına baktıkça,her köşesinde ömr-i güzeştisinin bir hazin yadını tahaccür etmiş gibi görür.
İnsan vatanını sever.Çünkü hürriyeti,rahatı,hakkı,vatan sayesinde kaimdir.
İnsan vatanını sever.Çünkü sebeb-i vücudu olan ecdadının Makbere-i sükütunu ve netice-i hayatı olacak evladının cilvegah-ızuhuru vatandır.
İnsan vatanını sever.çünkü ebnay-ı vatan arasında,iştiraki lisan ve ittihaad-ı mefaat ve kesret-i mevanise cihetiyle,bir kalp yakınlığı ve uhuvvet-i efkar (fikirlerde kardeşlik) meydana gelmiştir.O sayede bir adama,dünyaya nisbet vatan,oturduğu şehre nisbet kendi hanesi(evi) hükmünde görünür.
İnsan vatanını sever.Çünkü vatanında mevcut olan hakimiyetin,bir cüz-üne(parçasına)hakiki bir tasarruf ile mutasarrıftır.
İnsan vatanını sever.Çünkü vatan öyle bir galibin şimşiri veya bir katibin kalemiyle çizilen,mevhum hatlardan ibaret değil,Millet,hürriyet,menfaat,uhuvvet(kardeşlik),tasarruf,hakimiyet,ecdada(atalara) hürmet,aileye muhabbet(sevgi),yad-ı şebabet gibi,bir çok ulvi(yüce) hislerin içtimaından(birleşmesinden) hasıl olmuş (meydana gelmiş) bir mukaddes fikirdir.
Namık Kemal
