Merhamet, utanma gibi birçok duygumuz doğal değil, kültürel kökenlidir. Peki ya öç alma hırsı? Hobbes’un Leviathan’ı; yani modern devlet şiddet uygulama yetkisini tekeline alalı beri, insanoğlu kendisine yapılan haksızlığın hesabını sormaktan vaz mı geçti? Bu derleme, gerçeklikte ve fantezilerimizde öç alma konusunda ne kadar "yaratıcı" varlıklar olduğumuzun bir belgesi gibi... Ama öç bir bahane sanki; her bir öykü o bahaneyi kullanıp, insan ruhunun hastalıklı, karanlık dehlizlerine iniyor. Öç Öyküleri, soluksuz okunan bir edebiyat başyapıtı...
