Biz sevmeyi ondan öğrendik... Kendi çocuklarımızı bile diri diri gömecek kadar taş kalpliyken... Onlara birer mal, birer eşya gibi bakarken... Alırken, satarken, döverken, ağlatırken... Ve en acısı... Onlara "Seni seviyorum" demesini bilmezken... Bir ışık çıktı Mekke'den... Ve biz sevmeyi öğrendik. En çok buna çocuklar sevindi. Çünkü Sevgili Peygamber (a.s.m.) onların ağlayan gözlerle asırlardır beklediğiydi...
Biz sevmeyi ondan öğrendik... Kendi çocuklarımızı bile diri diri gömecek kadar taş kalpliyken... Onlara birer mal, birer eşya gibi bakarken... Alırken, satarken, döverken, ağlatırken... Ve en acısı... Onlara "Seni seviyorum" demesini bilmezken... Bir ışık çıktı Mekke'den... Ve biz sevmeyi öğrendik. En çok buna çocuklar sevindi. Çünkü Sevgili Peygamber (a.s.m.) onların ağlayan gözlerle asırlardır beklediğiydi...
