"Felsefe, konusu dünya değil, dil olan bir etkinliktir. Filozoflar, bu ayrımı net bir şekilde ortaya koyamadıkları için geleneksel felsefenin birçok sorunu sahte sorun ve bu tür sorunlara verilen yanıtlar da sahte çözümler olmuştur."
“Metafizik, yaşama yönelik bir tutumun ifadesi olarak açığa çıkar. Diğer bir deyişle, metafizikçi içinde yaşadığı hayatın acı, sevinç ve kederlerini teorik bir çerçevede sunmaya çalışır. Fakat bu tutumu, metafizikçilerden ziyade şairler ve sanatçılar daha iyi ifade eder."
- R. Carnap
20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Carnap felsefesine ilişkin, ilgi ve önemin ciddi bir şekilde azaldığı görülmektedir. Bunun en temel gerekçelerinden birisi, bu düşünürün ortaya koymuş olduğu felsefe ya da bilim anlayışının iflas ettiğine inanılması ya da inandırılmak istenmesidir. Gelenekselci olarak adlandırabileceğimiz bu bakış açısı, R. Carnap'ın bilim anlayışı yerine post-pozitivist olarak adlandırılan düşünürlerin (T. S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend ve W. V. Quine gibi düşünürlerin) bilim anlayışının geçtiğini beyan ederek, bu düşünürlere ve onların eserlerine yönelik ilgiyi arttırmışlardır. Oysa bu eser, gelenekselci bakış açısının birçok yanılgısını göstererek, aslında Carnap felsefesinin sanıldığı gibi olmadığını gözler önüne sermeye çalışmıştır.
"Felsefe, konusu dünya değil, dil olan bir etkinliktir. Filozoflar, bu ayrımı net bir şekilde ortaya koyamadıkları için geleneksel felsefenin birçok sorunu sahte sorun ve bu tür sorunlara verilen yanıtlar da sahte çözümler olmuştur."
“Metafizik, yaşama yönelik bir tutumun ifadesi olarak açığa çıkar. Diğer bir deyişle, metafizikçi içinde yaşadığı hayatın acı, sevinç ve kederlerini teorik bir çerçevede sunmaya çalışır. Fakat bu tutumu, metafizikçilerden ziyade şairler ve sanatçılar daha iyi ifade eder."
- R. Carnap
20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Carnap felsefesine ilişkin, ilgi ve önemin ciddi bir şekilde azaldığı görülmektedir. Bunun en temel gerekçelerinden birisi, bu düşünürün ortaya koymuş olduğu felsefe ya da bilim anlayışının iflas ettiğine inanılması ya da inandırılmak istenmesidir. Gelenekselci olarak adlandırabileceğimiz bu bakış açısı, R. Carnap'ın bilim anlayışı yerine post-pozitivist olarak adlandırılan düşünürlerin (T. S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend ve W. V. Quine gibi düşünürlerin) bilim anlayışının geçtiğini beyan ederek, bu düşünürlere ve onların eserlerine yönelik ilgiyi arttırmışlardır. Oysa bu eser, gelenekselci bakış açısının birçok yanılgısını göstererek, aslında Carnap felsefesinin sanıldığı gibi olmadığını gözler önüne sermeye çalışmıştır.
