Abdullah Pertev Işık 1942 yılında Diyarbakır'ın Çınar ilçesine bağlı aktepe köyünde doğdu. Şex Heseni Nurani ailesinin ferdi olup yaklaşık yüz yıl önce Leylü Mecnun eserini kaleme alan Şex Mihemed Can'ın torunudur. Aile fertleri arasında Kürt klasik edebiyatı alanında değerli ürünlere imza atmış Şex Evdirehmani Axtepi, Şex Kerbelayi Axtepi, Şex Hesibi Axtepi ve Şex Eskeriye Axtepi gibi tanınmış yazarlarda vardır.
Elinizdeki kitap Abdullah Pertev Işık'ın üçüncü kitabıdır. İlk romanını Kürtçe ve Türkçe olarak "Erken Ölümler / Mirenen Be Wext" adıyla yayınlayan yazar, "Serjin" ile ilk roman kahramanlarının Diyarbakır ve İstanbul sokaklarındaki serüvenini İsrail ve Amerika'da sürdürüyor. Yazar Işık, ilk romanından hemen sonra arada, "Dicle Kıyılarında / Li Ber Keviyen Dicleye" romanını da geleneği bozmayarak Türkçe ve Kürtçe olarak yayınlamıştır.
"Bir zamanlar mezopotamya coğrafyasında yaşayan kadim halkların bir nevi mirasını şu sıralar paylaşan, yine hepsi bu diyarlarda günümüze ulaşan insanlarının bir bölümünün; Kürt, Türk, Ermeni, Yahudi kahramanlarının bu romanın sayfaları arasında buluşup, sonra da Diyarbakır, İstanbul, Tel Aviv ve nihayet Amerika'ya kadar uzanan bir karede, sadece yan yana değil, iç içe oluşturdukları akrabalık ilişkilerinin doğallığıyla gelişen "serüven" lerini, kendi aralarında uzayıp giden bu "halka"ların zaman zaman aynı çatı altında birlikteliklerini ya da acımasız hayat şartlarına rağmen, yine de birbirlerinden uzakta, "gurbet"te de olsa sürüp giden dayanışmalarını ancak usta bir dengbej anlatabilirdi.
Elinizdeki kitap, ataerkil aile yapısının girdapları veya başka bir ifadeyle söylemek gerekirse "gel-git"leri arasında gezinen tüm bu kahramanların hemen neredeyse hepsinin gelişen olaylar boyunca, hayatın bizatihi anlamını oluşturup renklendiren aşkı, ölümü, acıyı, sevgiyi, aileyi, töreyi, ülkeye ve dünyaya bakış açılarını mercek altına alıp, bunları "diyalog"larla, psikolojik, sosyolojik tahlillerle zenginleştiren bir roman.
Öyleyse?
Öyleyse en doğrusu lafı daha fazla uzatmadan yazarımıza, "dengbej"imize birlikte kulak verelim!"
-Mıgırdıç Margosyan
Abdullah Pertev Işık 1942 yılında Diyarbakır'ın Çınar ilçesine bağlı aktepe köyünde doğdu. Şex Heseni Nurani ailesinin ferdi olup yaklaşık yüz yıl önce Leylü Mecnun eserini kaleme alan Şex Mihemed Can'ın torunudur. Aile fertleri arasında Kürt klasik edebiyatı alanında değerli ürünlere imza atmış Şex Evdirehmani Axtepi, Şex Kerbelayi Axtepi, Şex Hesibi Axtepi ve Şex Eskeriye Axtepi gibi tanınmış yazarlarda vardır.
Elinizdeki kitap Abdullah Pertev Işık'ın üçüncü kitabıdır. İlk romanını Kürtçe ve Türkçe olarak "Erken Ölümler / Mirenen Be Wext" adıyla yayınlayan yazar, "Serjin" ile ilk roman kahramanlarının Diyarbakır ve İstanbul sokaklarındaki serüvenini İsrail ve Amerika'da sürdürüyor. Yazar Işık, ilk romanından hemen sonra arada, "Dicle Kıyılarında / Li Ber Keviyen Dicleye" romanını da geleneği bozmayarak Türkçe ve Kürtçe olarak yayınlamıştır.
"Bir zamanlar mezopotamya coğrafyasında yaşayan kadim halkların bir nevi mirasını şu sıralar paylaşan, yine hepsi bu diyarlarda günümüze ulaşan insanlarının bir bölümünün; Kürt, Türk, Ermeni, Yahudi kahramanlarının bu romanın sayfaları arasında buluşup, sonra da Diyarbakır, İstanbul, Tel Aviv ve nihayet Amerika'ya kadar uzanan bir karede, sadece yan yana değil, iç içe oluşturdukları akrabalık ilişkilerinin doğallığıyla gelişen "serüven" lerini, kendi aralarında uzayıp giden bu "halka"ların zaman zaman aynı çatı altında birlikteliklerini ya da acımasız hayat şartlarına rağmen, yine de birbirlerinden uzakta, "gurbet"te de olsa sürüp giden dayanışmalarını ancak usta bir dengbej anlatabilirdi.
Elinizdeki kitap, ataerkil aile yapısının girdapları veya başka bir ifadeyle söylemek gerekirse "gel-git"leri arasında gezinen tüm bu kahramanların hemen neredeyse hepsinin gelişen olaylar boyunca, hayatın bizatihi anlamını oluşturup renklendiren aşkı, ölümü, acıyı, sevgiyi, aileyi, töreyi, ülkeye ve dünyaya bakış açılarını mercek altına alıp, bunları "diyalog"larla, psikolojik, sosyolojik tahlillerle zenginleştiren bir roman.
Öyleyse?
Öyleyse en doğrusu lafı daha fazla uzatmadan yazarımıza, "dengbej"imize birlikte kulak verelim!"
-Mıgırdıç Margosyan
