Sevgili “Ben”
Sana diyorum ki daha ne kadar gece varsa uykulanacak… uyu ki büyü…
büyülen... büyüle...
Çünkü geriye baktığımda... Sonra birden, ileriye baktığımda diyorum ki mtükettiğim yol kadar aşındırmayacak tabanlarımı gelecek...
Hayat, yaşandıkça kısalan, öğrendikçe çocuklaşıp kırılganlaşan, sonra birden buharlaşan...
Kimsenin kimseye yeterince anlatamadığı bir öyküdür...
Sırlı bir dilde yazılmıştır...
Sevgili “Ben”
Sana diyorum ki daha ne kadar gece varsa uykulanacak… uyu ki büyü…
büyülen... büyüle...
Çünkü geriye baktığımda... Sonra birden, ileriye baktığımda diyorum ki mtükettiğim yol kadar aşındırmayacak tabanlarımı gelecek...
Hayat, yaşandıkça kısalan, öğrendikçe çocuklaşıp kırılganlaşan, sonra birden buharlaşan...
Kimsenin kimseye yeterince anlatamadığı bir öyküdür...
Sırlı bir dilde yazılmıştır...
