“Elinizdeki kitap, fiziksel gelişime paralel seyreden, ama bedensel büyümeden daha ziyade zekânın gelişimini hedefleyen, titizlikle koordine edilmiş bir biyolojik planı incelemektedir. Zekânın tümüyle gelişebilmesi için bizim de bu biyolojik planı tanımamız ve onunla işbirliği yapmamız gereklidir. Bunu bir kez başardığımızda, bebekler ve çocuklarla yaşadığımız sorunların büyük bölümü asla ortaya çıkmayacaktır. Çünkü sorunlarımız çoğunlukla insan yapımıdır ve nedenleri de doğanın planından habersiz olmamızdır. Gerçek şu ki, doğa, sorunların tümünü çağlar öncesinde zaten gidermiştir.”
Ebeveynlik ve çocuk eğitimi alanlarında 1960'larda başlayan büyük dönüşümün önde gelen isimleri arasında yer alan Joseph Chilton Pearce, yazdığı on üç kitapta, insanı hep doğası ve dünyadaki amacı açısından incelemiştir. Dolayısıyla, Sihirli Çocuk da alışılmış anlamda bir ebeveyn rehberi değildir. Pearce, çocuk gelişimi ve eğitimi konusunda Piaget'den bu yana elde edilen bilgileri sentezlerken, aslında çocuğun yaşamını doğum öncesinden başlayarak aşama aşama çözümlemekte ve doğa tarafından insanoğlunun genlerine kodlanan, zihin ve zekâ gelişimine dair biyolojik planın eskizini çizmektedir. Doğanın bu plan doğrultusunda insana vaat ettiği potansiyeli de irdeleyen Pearce, dünyadaki yerimizi, rolümüzü ve sorumluluklarımızı vurgulamakta, çocuğun gelişim aşamalarını, potansiyelini gerçekleştirmeye yönelik bir bakış açısıyla incelemektedir.
Pearce, biyolojik plandan habersiz uygulamalarımızın, zorlamalarımızın ve geçerlilik taşımayan varsayımlarımızın yarattığı sorunları da ortaya koyarak, otizm, çocuk şizofrenisi, hiperaktivite ve ergen intiharı vakalarındaki hızlı artışın, suç oranlarındaki yükselişin ve toplum düzenindeki genel bozulmanın biyolojik planın engellenmesiyle ilişkisini açıklamaktadır.
Pearce'a göre çocuğun tek bir amacı vardır: Özümseyen zihnini kullanarak dünyaya dair ne varsa öğrenmek. Biyolojik planın insanı öğrenmeye yönelten bu dürtüsü engellenmediğinde, sihirli çocuk mutlu bir deha olmakta ve hayret verici potansiyelini gerçeğe dönüştürmek için ihtiyaç duyduğu tüm zihinsel donanımı inşa etmektedir. Bu gezegen, çocuk için koca bir oyun bahçesidir ve çocuk ile dünyası arasına girilmemelidir. Pearce aslında hepimize seslenmektedir: Oyun oynamak için asla çok geç değildir, çünkü hepimiz zaten birer sihirli çocuğuzdur.
“Elinizdeki kitap, fiziksel gelişime paralel seyreden, ama bedensel büyümeden daha ziyade zekânın gelişimini hedefleyen, titizlikle koordine edilmiş bir biyolojik planı incelemektedir. Zekânın tümüyle gelişebilmesi için bizim de bu biyolojik planı tanımamız ve onunla işbirliği yapmamız gereklidir. Bunu bir kez başardığımızda, bebekler ve çocuklarla yaşadığımız sorunların büyük bölümü asla ortaya çıkmayacaktır. Çünkü sorunlarımız çoğunlukla insan yapımıdır ve nedenleri de doğanın planından habersiz olmamızdır. Gerçek şu ki, doğa, sorunların tümünü çağlar öncesinde zaten gidermiştir.”
Ebeveynlik ve çocuk eğitimi alanlarında 1960'larda başlayan büyük dönüşümün önde gelen isimleri arasında yer alan Joseph Chilton Pearce, yazdığı on üç kitapta, insanı hep doğası ve dünyadaki amacı açısından incelemiştir. Dolayısıyla, Sihirli Çocuk da alışılmış anlamda bir ebeveyn rehberi değildir. Pearce, çocuk gelişimi ve eğitimi konusunda Piaget'den bu yana elde edilen bilgileri sentezlerken, aslında çocuğun yaşamını doğum öncesinden başlayarak aşama aşama çözümlemekte ve doğa tarafından insanoğlunun genlerine kodlanan, zihin ve zekâ gelişimine dair biyolojik planın eskizini çizmektedir. Doğanın bu plan doğrultusunda insana vaat ettiği potansiyeli de irdeleyen Pearce, dünyadaki yerimizi, rolümüzü ve sorumluluklarımızı vurgulamakta, çocuğun gelişim aşamalarını, potansiyelini gerçekleştirmeye yönelik bir bakış açısıyla incelemektedir.
Pearce, biyolojik plandan habersiz uygulamalarımızın, zorlamalarımızın ve geçerlilik taşımayan varsayımlarımızın yarattığı sorunları da ortaya koyarak, otizm, çocuk şizofrenisi, hiperaktivite ve ergen intiharı vakalarındaki hızlı artışın, suç oranlarındaki yükselişin ve toplum düzenindeki genel bozulmanın biyolojik planın engellenmesiyle ilişkisini açıklamaktadır.
Pearce'a göre çocuğun tek bir amacı vardır: Özümseyen zihnini kullanarak dünyaya dair ne varsa öğrenmek. Biyolojik planın insanı öğrenmeye yönelten bu dürtüsü engellenmediğinde, sihirli çocuk mutlu bir deha olmakta ve hayret verici potansiyelini gerçeğe dönüştürmek için ihtiyaç duyduğu tüm zihinsel donanımı inşa etmektedir. Bu gezegen, çocuk için koca bir oyun bahçesidir ve çocuk ile dünyası arasına girilmemelidir. Pearce aslında hepimize seslenmektedir: Oyun oynamak için asla çok geç değildir, çünkü hepimiz zaten birer sihirli çocuğuzdur.
