Söylenmese de Olurdu

"Eğer yaşamımız göçebe ise, hafızamız yerleşiktir." -Marcel Proust "Hafıza ve yaşlanma, kurnaz ve düzencilere değil, şiddeti yaşayanlara verilmiş bir Tanrı krallığıdır." -Charles Peguy Raymond Queneau hafızayı, "geleceği bombalamak isteyen bir zaman siperi" olarak tanımlıyordu. Peki var mı benim hafızamda da böylesi bir patlayıcı güç? Bazen "var" gibime geliyor. Hem de ne çok! Boşuna mı, arada düşünürken bile nasıl yüreğim çarpıyor! "Aman, şimdi patlayacak" diye! Aklımı çeliyor bu heyecan. Unutmak istiyorum hemen aklıma gelenleri... Son 13 yıldır en çok "etrafıma" baktım. Sonra kendime (ya da tersi) Sonra geçmişime. Ve nihayet Türkiye'ye. Ama notların kitapta yer alışları bu önem sırasına göre değil. Önce "geçmiş'e bakış"ı, ardından "etrafa bakış"ı koydum. Böyle bir başlangıcın, Türkiye'deki okuyucuya daha anlamlı geleceğini düşündüm. Sonra, "Türkiye'ye bakış" geldi. "Özel"e ilişkin kısım ise en sonunda yer alıyor. Önemsizliğinden değil. Sadece, o konuda konuşma güçlüğümden. -Ergun Aydınoğlu