Tam Benlik

Yaşam‘ın kullanma kılavuzu yok, keşke olsa... Günler, haftalar, aylar, yıllar içinde Yaşam‘ımız, çoğu zaman bilinçsizce akıp gidiyor. Dünyaya geliyor ve gidiyoruz; ancak arada yaşanılanları daha farklı bir düzeyden yaşayıp algılayarak kazanacaklarımız düşünüldüğünde, hem kendimize hem de potansiyelimize nasıl da yazık ediyoruz. Yaşamı anlamanın yolu, önce kendimizi anlamaktan geçiyor. Bunun için ise öncelikle kişinin kendisini tanıması gerekir. Gerçekten kendimizi tanıyor muyuz? Kendimizi anlıyor muyuz? Ve daha da önemlisi kendimizi seviyor muyuz? Başkalarına verdiğimiz enerjiyi kendimize verdiğimizde ortaya çıkacak olan sonuçların ne olabileceği hakkında en ufak bir fikrimiz var mı? Aslında kendimizi anlamak için yöntem çok basit: kendi iç dünyamızın yansımasını, dışarıda bizi çevreleyen dünyada, olaylarda, durumlarda, başkalarının yüzlerinde, konuşma ve davranışlarında yakalamak mümkün. Hayat çok basit ve aynı zamanda çok karmaşık. Anlaması hem zor, hem kolay. Zor, çünkü her şeyin bu kadar bize bağlı olduğunu kabul etmek, bizler gibi sürekli dışarıdaki olay, koşul ve durumları suçlamaya ve yaşamlarının sorumluluğunu başkalarına yıkmaya alışmışlar için kolay olmuyor. Kolay, çünkü eğer düşüncelerinizi, inançlarınızı değiştirebilirseniz, yaşamınız da kolaylıkla değişip, dönüşebilir. Hatta daha da kolay olanı söyleyeyim: sadece nefesinizi değiştirerek hayatınızı değiştirmek mümkün! Yaşam yolculuğunda sığ suları geride bırakıp; biraz daha derine inerek bambaşka bir dünyayı keşfedebiliriz; şu anda kafalarımız suyun dışında, korkularımız, yanlış ve çarpık düşünce kalıplarımız ve inançlarımızla kıstırılmış bir boyutta yaşamaktansa, birazcık cesaretimiz varsa, tüm yaşananları daha başka bir boyuttan algılamaya geçecek gözlüklerimizi takıp; suyun içine bakmayı ve orada hayal bile edemeyeceğimiz güzellikte bir yaşama giden bu kapıyı aralayabiliriz. Hepinizi bu kapıdan geçmeye çağırıyorum.