Tavan Arasındakiler

Gelecek bir gölgeyse eğer senin nezdinde
Emin ol, yaşanmışları bırakmaya değer kapı eşiklerinde.”
Ömrümün henüz geldiğim çeyrek asrında, ruhumla beynimin, parmaklarımla
kalemim arasında, kendi kendine birleşen harflerin çeşitli yaş dönümlerimde
oluşturduğu duygular ve düşünceler...
Bu şiirler, benim tavan arasındakiler…

Kimi benimle, kimi seninle, bizimle, bizsizlikle, sensizlikle, hayatla, ötesiyle,
yaşantıyla, yaşanamayanla, aşkla, meşkle...
Kimi çocukça, kimi genç kızca,
kadınca, erkekçe... Benden bizeler, gölden denizler, topraktan dizeler…

Yazılması gerek diye yazılmadılar, yazılmadan durulamadı, durulaşamazdı
insanın içi konuşmadan, fakat bazen susulmalıydı, ağız kapansa, yürekteki,
zihindeki sesler sıkıştırılamazdı.
Ama adeta sessizliğiyle haykıran, içimden firar
eden kelimeler, tam dokuz senedir çekmecelerde, yatak altlarında, ceplerde,
cüzdanlarda saklandı.
Çok azı birileriyle paylaşıldı.
Paylaştığım kişiler,
evrenden aldığın bu satırları evrene teslim etmeli dedi.
Siz okurlarla yürekdaş
olmaya böylece karar verildi.