"... Yanan bir şehrin resmini çizdim. Nagasaki belki, belki bir Vietnam şehri, belki de bir gün onların nefretlerine hedef olacak bir başka şehir, dünyanın başka yerlerinde bir şehir. Şehrin üstüne atom bombaları atan, yangın bombaları atan, patlayıcı bombalar atan, guava bombaları atan insanlar çizdim. Evet, geleceği çizdim, çünkü bütün düşmanlarını bombalamaya yemin etmişler, bütün düşmanlarını, ne olurlarsa olsunlar - barış isteyen, daha iyi bir hayat isteyen, sivil, asker, bütün insanları..." Edita Morris, bu kitabında, Nagasaki'ye atılan atom bombasından yanan bir Japon delikanlısıyla, Vietnam'da napalmden yanmış genç bir genç kız arasındaki, mektuplarla başlayan arkadaşlığı anlatıyor.
"... Yanan bir şehrin resmini çizdim. Nagasaki belki, belki bir Vietnam şehri, belki de bir gün onların nefretlerine hedef olacak bir başka şehir, dünyanın başka yerlerinde bir şehir. Şehrin üstüne atom bombaları atan, yangın bombaları atan, patlayıcı bombalar atan, guava bombaları atan insanlar çizdim. Evet, geleceği çizdim, çünkü bütün düşmanlarını bombalamaya yemin etmişler, bütün düşmanlarını, ne olurlarsa olsunlar - barış isteyen, daha iyi bir hayat isteyen, sivil, asker, bütün insanları..." Edita Morris, bu kitabında, Nagasaki'ye atılan atom bombasından yanan bir Japon delikanlısıyla, Vietnam'da napalmden yanmış genç bir genç kız arasındaki, mektuplarla başlayan arkadaşlığı anlatıyor.
