Yaşam Gördüğünün Ötesinde

Öykücü, "Söyleyecek yeni bir şey yok!" dedi, yine de yeni bir söylem vardı. Her yaşam yeni bir söylemdir. "O zaman anlatabilirim," diye devam etti. Ve sözler akmaya başladı: "Bu öyküler yaşamsal rehberliğin birlikteliği ile kaleme alındı ve "öykücü" tarafından aktarıldı. Ben bilgiyi sizin için topladım ve hatırladım. Bu, denge ile birleşmesi gerekenler arasında köprü kurmak içindir. Bizler, sizlere sevgi sunmak için buradayız. Farklı bir gerçekliğe bakmanızı istiyoruz. Yaşamı sevgi ile güzelleştirmek sizin elinizde. Çünkü bilin ki "Yaşam, gördüğünüzün ötesinde..." "Bir adın yoksa seni nasıl çağıracağım?' diye sordu. İsimsiz olmak... Bu bizi ürkütüyor mu? Varlık doğduğunda isimsizdir. Bizler tanımak için isimler veririz. Oysa isimlerde varlığı kaybederiz. Bu dünyada isimlerle var olmaya alışkınız. Peki, ya bu dünyanın ötesinde? İnsan ruhun adını bilebilir mi? Ruhun bir adı var mıdır? O, belki de yüzlerce isim aldı bugüne kadar. Çağlar boyunca farklı yaşamlara ve kişiliklere sahip oldu. Oysa aynı öz, aynı varlık. İsimlerin ötesinde. Cisimlerin ötesinde. Hangisinin sen olduğunu söyleyebilir misin? Bu kitabın gerçekte bir adı yok. Tek bir yaşamı değil, "yaşam"ı anlatmak için dile geldi. Her kelime, her satır, her sayfa ile birlikte gözlerinizi başka bir gerçekliğe açmanız için... Ruhunuzun gözlerini açmasına izin vermeniz için. Ruhun gözleri sizin izniniz olmadan açılamaz... Bugün, İzin Günü. Birbirinizi görmeniz, birlikte yaşamı görmeniz için. İnsan, ruhun sevdiği. Ruhun biricik ikameti. Birbirini kabullenmek var oluşu kabullenmek demektir. Yaşamın adı yoktur. Sonsuz potansiyeldir. Doğurgandır. Sonsuz olasılığa gebedir. Bu kitap yaşam, yaşamın kitabı... Sen bu kitapsın. Adın yok. Sen insansın. Dünyada adın yaşam. Sonsuz potansiyellerin sahibisin. Yaşamı öğrenmek için açıp okuman gereken bir tek sensin..."