Zeymuran

bu kenti ikiye böldüler, seni sınırıma yerleştirdim
dikenli teller çiçek açtı göz göz
öte yanda: mimoza

tomurcuğa oturmayalım, beklesinler çiçek
açmamızı
bahar da şaşırsın kalleşliğimize
gözleri: mahmur

cenneti vaat etme bana geceye girerken
cennetinde yaşat sen beni
dalımda: zeymuran