"Ziba bir ilk kitap. Uzun süredir özlemini duyduğumuz bireysel toplumsal olgulara, sahici, içten, yalın bir dille yaklaşıyor Hasibe Geyik. Sıradan olayların arkasına sızarak üstü örtülen, yok sayılan ya da bile isteye unutturulan değerleri yeniden önümüze getiriyor. Yer yer toplumsal tarihimize yer yer de özel yaşamlarımıza ayna tutuyor.
Ziba; nedenleri üzerine uzun uzun düşünmemiz gereken hayatların öyküleridir. Yani her birimizin sessiz çığlığıdır bu öyküler…"
-Aydın Şimşek-
"Sahile uzandık birlikte. Banka oturduk sarmaş dolaş. Dalgaların canhıraş sesini dinledik. Vapurun sesi, saldığı duman, duygularıma, düşüncelerime tercümandı. Sadece benimle değil, birçok kişiyle oturup kalkıyordu aslında. Hafifmeşrep cinsinden. Suskun. Şımarık. (…) müptelası çoktu. Eğlence, hüzün, sıkıntı hepsi arkadaşıydı… Varlığı ile mutsuz, yokluğu ile mutsuzdum. Her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir sonu da olmalıydı…"
"Ziba bir ilk kitap. Uzun süredir özlemini duyduğumuz bireysel toplumsal olgulara, sahici, içten, yalın bir dille yaklaşıyor Hasibe Geyik. Sıradan olayların arkasına sızarak üstü örtülen, yok sayılan ya da bile isteye unutturulan değerleri yeniden önümüze getiriyor. Yer yer toplumsal tarihimize yer yer de özel yaşamlarımıza ayna tutuyor.
Ziba; nedenleri üzerine uzun uzun düşünmemiz gereken hayatların öyküleridir. Yani her birimizin sessiz çığlığıdır bu öyküler…"
-Aydın Şimşek-
"Sahile uzandık birlikte. Banka oturduk sarmaş dolaş. Dalgaların canhıraş sesini dinledik. Vapurun sesi, saldığı duman, duygularıma, düşüncelerime tercümandı. Sadece benimle değil, birçok kişiyle oturup kalkıyordu aslında. Hafifmeşrep cinsinden. Suskun. Şımarık. (…) müptelası çoktu. Eğlence, hüzün, sıkıntı hepsi arkadaşıydı… Varlığı ile mutsuz, yokluğu ile mutsuzdum. Her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir sonu da olmalıydı…"
